mengelwerk

C 315 )
wagt worden van een Volk , v
dat Vryheid
kend.
Juist dezelfde reden van toornen misnoegen
h'.id Jacobus tegen de Engeïfchen van welken
hy altoos klaagde , dat zy wispelturig ,
woelziek en oproerig waren : eene lastering
die op hem zelfs weer terug ftuite , nademaal
hy zig zelfs moedwillig den haat van 't
Volk op den hals haalde , door hetzelve als
flaven te behandelen , zonder aanzien van
wetten willekeurig te beheerfchen , en in
ftede van eene bepaalde Engeifche Regeering,
eene breideloze en onafhankelyke dwingelandy
in te voeren.
Het was Lm niet genoeg.dat hy een ge.
zag in handen had , 't welk hem in ftaat
ftelde om zyn onderdanen te kunnen gelukkig
maken j maar hy wiide ook de macht
hebben om kwaad te kunnen doen : een
macht daar niemand naar haakt en verlangt,
dan die 'er niet veel goeds mee voorheeft.
Drie macntige en vrye Natiën wilden en
konden niet dulden , 'dat iemand die beloofd
en gezwooren hadt , haar te zullen voorftaan
en handhaven , als dwingeland naar
welgevalle den meester fpeelde.
Indien een man die ik tot myn wagt verkoren
heb, een moordenaar wil worden, en
de wapens die ik hem gaf om my te be cher-
(Y 5) men ,