mengelwerk

C 261 )
heid der bezit'ingen voortkomende , eene
vergoedinge geweest is , voor al 't geen de
Romeinen reeds geleden hadden; want de
armoede van 't gemeen, de dvvingelandy der
ryken, de fwaarte der imposten , en de bovenmatigheid
der woeker , waren reeds ten
hoogden top geftegen, ten tyde van Servitis
Tullius. Bekennen wy dus , dat dit eerfte
tydir.ip van de Korjinglyke regeenn? , weinig
biyken van geluk opleverd. Gaanwj des tot
het volgend tydftip over.
Nauwlyks zyn de Koningen verdreven, of
'er ontftaat enen geweldigen oorlog, om hen
wederom te herftellen, en Rome den vyand
voor de poorten ziende , word enig door
den moed van Horatius Cocles behouden De
dood van Tarquinius fteld het nieuwe Gemenebest
wel gerust; maar het Volk , tegen
een dwingeland die het verloren heeft, vind
'er duizende in de Patricii. Om over 't geluk
van Rome in dat tydftip te oordeelen ,
behoeft men maar te lezen 't geen Liyius
ons verhaald , van alle de binnenlandfche
onlusten ; van het innemen der Stadt, door
een tot dien tyd toe onbekende vyand; van
de hongersnoden , pesten , en andere onheilen.
Doch mooglyk zal men zeggen, dat wy
alles befchouwen aan de kwade kant, maar
daar,tegen overftellen moeten, de vaderlands
(T 2) lief-