mengelwerk

C 225 )
Hier doet zich zo eene menigte van welgepaste
antwoorden op , dat ik in de keu*
ze en ichikkinge derzelve verlegen ben. ik
za! evenwel beginnen met te zeggen , dat de
befchaving van 't menfchelyk verftand , langfaam
en trapsgewyze voortgaat , en deze
onbetwistbare grondregel hier toepasfelyk makende
, onderzoek ik , wat voortgang de
Wysbegeerte en Staatkunde by de Grieken
gemaakt heeft. De Wysbegeerte aanbelangen
de , om daar van te oordelen , befchouw
.ik die eerst in haren aard , en vervolgens
in hare uitwerkfelen. op de Volken.
Men weet dat voor Socrates de Wysbegeerte
, met terzyde ftelling van de Zedekunde
, zich enig bezig hield , met de
ydele fyftemaas van Cosmogonie en Theogonie,
en dat zelfs naderhand, toen men eindelyk
op dc Zeedekunde dagt , dezelve op vry
losfe gronden beruste. Dog , indien wy
van de oorzaak uit de gevolgen oordeelen ,
hoe kunnen wy dan den naam van Wysgeerig
toeëigenen aan een Volk , dat aan de
buitenfporigfte bygelovigheid was overgegeeven
j dat wreed tegen zyne vyanden nog
wreder was jegens de geenen , die het nootlot
aan hun onderwierp ; aan een Volk
eindelyk , dat de weldaden der natuur miskennende
en niet wetende te gebruiken, al
zyn geluk zogt in d'ydele roem , en de,
ze wederom in den Oorlog ? Neen ! indien