AmaNova Nieuws april 2013 - Amadeus Lyceum
AmaNova Nieuws april 2013 - Amadeus Lyceum
AmaNova Nieuws april 2013 - Amadeus Lyceum
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Koning Oidipous: toneel in Rotterdam<br />
Op dinsdag 2 <strong>april</strong> zijn we met de leerlingen 3, 4, 5 en 6<br />
gymnasium naar de toneelvoorstelling Koning Oidipous van<br />
het RO-theater geweest. Eerst kregen we rond half vijf een<br />
inleiding op de voorstelling door een regisseur van het toneelgezelschap,<br />
daarna hebben we in een Italiaans restaurant<br />
(Paverotti geheten) zeer smakelijk gegeten en ten slotte was<br />
daar om 20.15 uur de voorstelling zelf.<br />
De inleiding was tegelijkertijd al bijna het hoogtepunt van<br />
de dag, maar… eerst aandacht voor de inhoud en het thema<br />
van het stuk (in de vijfde eeuw voor Christus geschreven door<br />
Sophocles).<br />
<strong>AmaNova</strong><br />
jaargang 3, nummer 2, <strong>april</strong> <strong>2013</strong><br />
De ‘Koning Oidipous’ is bijna het prototype van een Griekse<br />
tragedie geworden waarin het lot (door de goden ten uitvoer<br />
gebracht) allesoverheersend is. De mens is maar ten dele in<br />
staat zijn eigen leven vorm te geven. In de ‘Koning Oidipous’<br />
is dat in heel sterke mate het geval: Oidipous is eigenlijk een<br />
ongewenst koningskind uit Thebe , omdat een orakel van de<br />
god Apollo (in Delfi) heeft voorspeld dat hij zijn vader zou vermoorden en met zijn moeder zou trouwen. Hij werd dus ergens<br />
in de bergen gedropt als baby, in de hoop dat hij niet zou overleven. Dat deed hij wel, sterker nog, hij werd door een<br />
kinderloos koninklijk echtpaar uit een andere stad, Korinthe, geadopteerd. Volwassen geworden hoorde hij van hetzelfde<br />
orakel wat zijn toekomst zou zijn en, denkend dat zijn stiefouders zijn echte ouders waren, vluchtte hij de stad uit in de<br />
hoop zo aan de woorden van het orakel te ontkomen. Hij kwam bij zijn geboortestad Thebe aan (zonder dat te beseffen)<br />
en kreeg net voor stad ruzie met een voorbijganger die hem onbeschoft bejegende; in een gevecht sloeg hij zijn opponent<br />
dood.<br />
Buiten de stadspoort rekende hij af met de Sfinx, een monster dat Thebe jarenlang terroriseerde, en hij werd dus als<br />
held de stad binnengehaald. De koning bleek even daarvoor te zijn omgekomen, dus verzocht men hem de vacante<br />
plaats in te nemen en de nog jonge koningin-weduwe Iokaste als echtgenote te nemen. Zij krijgen vier kinderen.<br />
In latere jaren werd Thebe geteisterd door de pest. Zoals altijd ging een delegatie naar het orakel in Delfi om te vragen<br />
wat de reden van deze epidemie was en welke raad de god Apollo kon geven om de ziekte te laten verdwijnen. Het orakel<br />
gaf als reden voor de pest aan dat er een man in de stad leefde die zijn vader had vermoord en met zijn moeder was getrouwd<br />
. Oidipous vaardigt dan strenge maatregelen uit om die misdadiger (hij weet niet dat hij dat zelf is!) te straffen.<br />
Langzamerhand komt Oidipous erachter dat hij de veroorzaker van de ellende is. Hij steekt zich de ogen uit.<br />
Zijn moeder/echtgenote Iokaste pleegt zelfmoord.<br />
Oidipous wordt verbannen uit Thebe en vindt, begeleid door zijn twee dochters, asiel in Kolonos bij Athene waar koning<br />
Theseus hem beschermt tegen intimidatiepogingen vanuit Thebe, waar zijn twee zoons om de troon vechten. Ten slotte<br />
sterft hij in vrede in Kolonos.<br />
Eén woord karakteriseert het beste het thema van dit stuk: de machteloosheid van de mens om zijn lot zelf te bepalen.<br />
Het persoonlijke verhaal van Mannus Goris hieronder gaat hier verder op in.<br />
Bij de inleiding werden, na het doorlopen van de belangrijkste feiten van het verhaal, ook aspecten van het toneel spelen<br />
behandeld. Wij moesten met onze stem ‘spelen’ en zwijgend alleen met ons gezicht emoties uitbeelden en proberen<br />
een boodschap te laten overkomen. Ten slotte (en dat was echt een hoogtepunt!) kregen we in tweetallen de opdracht<br />
een passage uit het stuk in tien minuten in te studeren en te spelen. Ongelooflijk wat dat opleverde: prachtig spel van<br />
alle leerlingen, helemaal in het verhaal: de emoties spatten eraf. De begeleidende regisseur was volledig verrast: zo’n<br />
niveau had ze nog niet eerder meegemaakt!<br />
Marijn Lockefeer<br />
2/5