SINTERKLAAS CATALOGUS 2013 - Toneeluitgeverij Vink

Sinterklaas op een stoel met twee Pieten ernaast" achter zich willen
laten, maar de stap naar een lange repetitieperiode te groot vinden. Door
z'n eenvoudige structuur en decor, makkelijk te realiseren rekwisieten,
gering aantal personen, die gebruik maken van door een ieder gekende
Sinterklaasliedjes, is dit spel snel in te studeren - ook door minder
ervaren spelers - en te brengen op weinig veeleisende locaties.
HET SINTERKLAASFEEST
9154 Eenakter door Dolph Paulsen, 4 heren
Een korte eenakter die gespeeld kan worden als (de echte) Sinterklaas
met zijn Pieten op bezoek komt. De Sint neemt plaats tussen de
kinderen en kijkt met hen mee. Hij vergeet daarbij af en toe dat hij
slechts toeschouwer is en dat hij kijkt naar een toneelstuk over hemzelf.
Zo vraagt de acteur-sint of hij de staf van Sinterklaas mag lenen,
aangezien hij zelf geen staf heeft. Deze toestemming wordt uiteindelijk
(gelukkig) verleend. In een bos woont Aron Edelenbaas. Hij is kluizenaar
en daarom onbekend in de boeken van Sinterklaas. Bij toeval ontdekken
twee Pieten zijn hutje en brengen hem een bezoek. Aron blijkt op zijn
beurt Sinterklaas ook niet te kennen, zodat de Pieten Sinterklaas erbij
halen. Aron wordt uiteindelijk in het Grote Boek bijgeschreven en is voor
de rest van zijn leven gered en bekend bij de Sint. Het loopt dus goed af.
Het stuk is met name aangenaam voor de gelovige kijkertjes omdat de
echte Sinterklaas met zijn Pieten in de zaal zit en daarom een van hen
wordt. Gezamelijk kijken zij naar een parodie op Sinterklaas zonder dat
dit, noch door de Sint noch door de kinderen, als storend en beledigend
wordt ervaren. Het verdient daarom aanbeveling dat de acteurs zich
manifesteren als duidelijke nepklaas en bijbehorende Pieten. Dus
watten-baard en slechtzittende zwarte schmink.
SINTERKLAAS… EN DE PLAAGGRAAG
9356 Sinterklaastoneel door Rutger Lommerse,
muziek Maicel Copal, Sinterklaas, 3 Pieten
Schrijf weer ‘ns een volwaardig stuk met een handjevol acteurs en
weinig decor. Dat was de opdracht. Hier is ‘t: vier spelers en ’n grote kist,
daar zou het in beginsel al mee moeten lukken. “Sinterklaas… en de
plaaggraag” staat dicht bij de kinderen zonder ’n moment flauw te zijn
voor de meekijkende volwassene. De onberispelijke Heer piet is weer ‘ns
de dupe van plagerijtjes van andere zwarte pieten. Voor geen goud zou
hij toegeven dat hij ’n knuffeltje heeft, bang als hij is dat hij dan het
slachtoffer zal zijn van nóg meer geplaag. De andere pieten maken hem
wijs dat de plaagstoten niet afkomstig zijn van hen maar van de
‘plaaggraag’; nee erger: de onzichtbare plaaggraag! Terwijl Sinterklaas
loopt te verzuchten dat hij zijn in Spanje gebleven hondje –dat af en toe
lekker warm bij hem in bed kruipt- zo mist, is plotseling het knuffeltje van
Heer piet zoek. Hij weet zeker dat de andere pieten dit gedaan hebben
6