Niet voor watjes! - De Afrit

En toen het spulletje er stond was ik
in mijn portemonnee ongeveer een
Mercedes lichter en had het hele seizoen
niet kunnen zeebaarzen. Want één
ding weet ik intussen: “Koop een boot,
werk je dood!”
Een jaar later kon ik terugblikken op
talrijke aan de vlieg gevangen zeebaarzen,
bakken van baarzen die aan de
pilker sneuvelden op verre wrakken.
zEn toch wil je die boot die na het
investeren van zóveel geld en energie
als een stuk van jezelf is geworden, nog
meer gaan inzetten. In juni 2006 rijd
ik daarom met de boot op de trailer en
drie vismaten 3.000 km noordwaarts,
om daarna varend langs de kust van
de Witte Zee op het schiereiland Kola
ongerepte zalmrivieren te bereiken.
Prima! Maar waar moet ik dan naartoe
voor de septembervistrip?
Ik had weleens gehoord dat er onder
de kust van Marokko witte marlijn kan
worden gevangen. Marokko ligt binnen
mijn range en wat doe je dan? Dan ga je
surfen met Google. Voer maar eens in:
‘Marokko - vliegvissen - marlijn’ en je
komt al meteen op een site waarop een
compleet verzorgd ‘arrangement witte
marlijn’ wordt aangeboden. En ga je in
de franse taal surfen, dan kom je nog
veel meer aan de weet, want Marokko is
tenslotte ook Frans sprekend. De keuze
voor Marokko was dus snel gemaakt,
maar nu... met wie?
Vismaat gezocht
“Hallo Wout, heb jij mogelijk ook klanten
die gaan vliegvissen op marlijn?”
vraag ik in mijn favoriete vliegvistoko
in Overschie. Zonder nadenken tovert
Wouter het telefoonnummer tevoorschijn
van Onno van Veen. Diezelfde
avond nog word ik in Delft warm
ontvangen bij Onno. We kennen elkaar
nog uit onze karperperiode. Vier jaar
geleden ving Onno zijn eerste billfish
aan de vliegenhengel en nu is hij helemaal
verknocht aan deze spectaculaire
visserij. Onno toont foto’s van blauwe
en zwarte marlijn en zijn aan de vlieg
gevangen sailfish.
“En heb je ook al witte marlijn gevangen
aan de vlieg?”, vraag ik voorzichtig.
“Neen, die ontbreekt nog op mijn
lijstje; wanneer gaan we?”
De dag erop heeft Onno al uitgevist dat
B u i t e n l a n d
het op 8 september 2006 volle maan
is, want met springtij is het altijd goed
vissen op zee.
- “We vertrekken dus op 5 september?”
- “D’accord monsieur.”
Als je met Onno iets afspreekt, dan kan
je daar ook voor de volle 100% van op
aan. En zo komt het dat we die vijfde
september ‘s avonds de auto staan in te
laden: één reistasje van mezelf en de
rest van het laadruim van mijn Landcruiser
tot de nok vol met de spullen
van Onno. Verschil moet er wezen...
Een goede zet
In mijn ruime jeep wordt de passagiersstoel
omgebouwd tot comfortabele slaapplaats.
We hebben afgesproken continu te
rijden, met enkel de benodigde tankstops,
en om de vier uur wisselen van chauffeur.
Voorbij de Franse grens neemt Onno het
De mannen en jongens uit het dorp zijn wát
nieuwsgierig naar wat die Hollanders eigenlijk
komen doen.
Zeehengelsport 25 jaar only for pro's | uitgave december 2006
25 jaar , only for pro’s
41