Niet voor watjes! - De Afrit
Niet voor watjes! - De Afrit
Niet voor watjes! - De Afrit
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Vliegvissen op witte marlijn<br />
<strong>Niet</strong> <strong>voor</strong> <strong>watjes</strong>!<br />
“Hei, Jossiiiiieeee, todos naar de klotos?” roept Onno<br />
vanachter de stuurconsole waar hij net de buitenboord<br />
in zijn vrijloop heeft gezet. Ikzelf hang nog<br />
half overboord, mijn armen bengelend in de golven<br />
waarin ik zojuist mijn eerste aan de vliegenhengel<br />
gevangen witte marlijn heb laten bijkomen van de<br />
schrik, alvorens hem vrij te laten. Ik kijk de vis na,<br />
die langzaam vervaagt in het diepblauwe water, kom<br />
met moeite overeind in een zwaar schommelende<br />
boot en blik dan recht in de lens van een draaiende<br />
camera: “Ja, Onno, helemaal naar de kloten, maar<br />
wel ook helemaal top man!”<br />
40 Zeehengelsport 25 jaar only for pro's | uitgave december 2006<br />
H<br />
Het idee om in Marokko te gaan vliegvissen<br />
op marlijn is eigenlijk ontstaan<br />
met de aanschaf en het inrichten van<br />
mijn boot. Ik kocht die oude politieboot,<br />
een Boston Whaler met 150 PK’s<br />
geheel kaal. <strong>De</strong> trailer heb ik apart<br />
aangeschaft en zelf afgesteld. <strong>De</strong> elektronica<br />
-dieptemeter, GPS, marifoon<br />
etc.- .. heb ik met veel zorg geselecteerd<br />
uit het uitgebreide marktaanbod en<br />
zelf ingebouwd. Verder heb ik de boot<br />
uitgerust met een zeewaterbestendige<br />
elektromotor, hulpmotor, ankerlier,<br />
kantelbare RVS T-top, hengelsteunen...
En toen het spulletje er stond was ik<br />
in mijn portemonnee ongeveer een<br />
Mercedes lichter en had het hele seizoen<br />
niet kunnen zeebaarzen. Want één<br />
ding weet ik intussen: “Koop een boot,<br />
werk je dood!”<br />
Een jaar later kon ik terugblikken op<br />
talrijke aan de vlieg gevangen zeebaarzen,<br />
bakken van baarzen die aan de<br />
pilker sneuvelden op verre wrakken.<br />
zEn toch wil je die boot die na het<br />
investeren van zóveel geld en energie<br />
als een stuk van jezelf is geworden, nog<br />
meer gaan inzetten. In juni 2006 rijd<br />
ik daarom met de boot op de trailer en<br />
drie vismaten 3.000 km noordwaarts,<br />
om daarna varend langs de kust van<br />
de Witte Zee op het schiereiland Kola<br />
ongerepte zalmrivieren te bereiken.<br />
Prima! Maar waar moet ik dan naartoe<br />
<strong>voor</strong> de septembervistrip?<br />
Ik had weleens gehoord dat er onder<br />
de kust van Marokko witte marlijn kan<br />
worden gevangen. Marokko ligt binnen<br />
mijn range en wat doe je dan? Dan ga je<br />
surfen met Google. Voer maar eens in:<br />
‘Marokko - vliegvissen - marlijn’ en je<br />
komt al meteen op een site waarop een<br />
compleet verzorgd ‘arrangement witte<br />
marlijn’ wordt aangeboden. En ga je in<br />
de franse taal surfen, dan kom je nog<br />
veel meer aan de weet, want Marokko is<br />
tenslotte ook Frans sprekend. <strong>De</strong> keuze<br />
<strong>voor</strong> Marokko was dus snel gemaakt,<br />
maar nu... met wie?<br />
Vismaat gezocht<br />
“Hallo Wout, heb jij mogelijk ook klanten<br />
die gaan vliegvissen op marlijn?”<br />
vraag ik in mijn favoriete vliegvistoko<br />
in Overschie. Zonder nadenken tovert<br />
Wouter het telefoonnummer te<strong>voor</strong>schijn<br />
van Onno van Veen. Diezelfde<br />
avond nog word ik in <strong>De</strong>lft warm<br />
ontvangen bij Onno. We kennen elkaar<br />
nog uit onze karperperiode. Vier jaar<br />
geleden ving Onno zijn eerste billfish<br />
aan de vliegenhengel en nu is hij helemaal<br />
verknocht aan deze spectaculaire<br />
visserij. Onno toont foto’s van blauwe<br />
en zwarte marlijn en zijn aan de vlieg<br />
gevangen sailfish.<br />
“En heb je ook al witte marlijn gevangen<br />
aan de vlieg?”, vraag ik <strong>voor</strong>zichtig.<br />
“Neen, die ontbreekt nog op mijn<br />
lijstje; wanneer gaan we?”<br />
<strong>De</strong> dag erop heeft Onno al uitgevist dat<br />
B u i t e n l a n d<br />
het op 8 september 2006 volle maan<br />
is, want met springtij is het altijd goed<br />
vissen op zee.<br />
- “We vertrekken dus op 5 september?”<br />
- “D’accord monsieur.”<br />
Als je met Onno iets afspreekt, dan kan<br />
je daar ook <strong>voor</strong> de volle 100% van op<br />
aan. En zo komt het dat we die vijfde<br />
september ‘s avonds de auto staan in te<br />
laden: één reistasje van mezelf en de<br />
rest van het laadruim van mijn Landcruiser<br />
tot de nok vol met de spullen<br />
van Onno. Verschil moet er wezen...<br />
Een goede zet<br />
In mijn ruime jeep wordt de passagiersstoel<br />
omgebouwd tot comfortabele slaapplaats.<br />
We hebben afgesproken continu te<br />
rijden, met enkel de benodigde tankstops,<br />
en om de vier uur wisselen van chauffeur.<br />
Voorbij de Franse grens neemt Onno het<br />
<strong>De</strong> mannen en jongens uit het dorp zijn wát<br />
nieuwsgierig naar wat die Hollanders eigenlijk<br />
komen doen.<br />
Zeehengelsport 25 jaar only for pro's | uitgave december 2006<br />
25 jaar , only for pro’s<br />
41
stuur over. Voordat ik in slaap val, laat ik<br />
nog even weten dat je op de ‘Peage’ sneller<br />
opschiet door het creditcardrijvak te<br />
kiezen. Waarschijnlijk was ik toen al te<br />
moe, want ik had me moeten realiseren<br />
dat die creditcardsluis een maximale<br />
hoogte heeft van twee meter… Daar<br />
komt Onno snel achter, als hij de T-top<br />
van mijn boot tegen het verkeerspaneel<br />
ramt en ik op brute wijze uit mijn slaap<br />
word gewekt. Schade: twee breekpennen<br />
en enkele deukjes in het paneel.<br />
Fotokopie van mijn groene kaart en de<br />
reis kan weer verder via Parijs, Bordeaux,<br />
Biarritz, Madrid, Granada, en uiteindelijk<br />
de ferry van Algericas naar Tanger.<br />
Voorbij Rabat verlaten we de autobaan<br />
en besluiten de kustweg te volgen tot<br />
Casablanca, zodat we in elke plaats langs<br />
de kust kunnen informeren naar haventjes<br />
en trailerhellingen. Dat bleek achteraf<br />
een goede zet te zijn, want uiteindelijk<br />
belanden we in een dorp waar de vissersboten<br />
met een tractor en trailer elke<br />
ochtend weer te water gaan en ‘s avonds<br />
op een pleintje komen te staan met bewaking.<br />
Na enig onderhandelen wil de man<br />
Onno kreeg de eerste witte marlijn aan boord<br />
en kon de prachtvis daarna <strong>voor</strong>zichtig weer<br />
laten zwemmen)<br />
met de tractor ook onze boot te water<br />
laten en de nachtwachters ontvangen<br />
graag wat Euro’s en sigaretten <strong>voor</strong> extra<br />
bewaking. We vinden een betaalbare<br />
vakantiewoning vlak in de buurt en varen<br />
in de ochtend van 8 september daadwerkelijk<br />
al uit richting marlijngronden.<br />
Teamwork<br />
We kiezen koers ongeveer haaks op de<br />
kustlijn en dat blijkt bijna pal Noord te<br />
zijn. Her en der zien we de lokale vissers<br />
in houten sloepen hun lijnen en netten<br />
uitzetten, maar als we zo’n zeven-acht<br />
mijl gevaren hebben, is de Atlantische<br />
Oceaan verder helemaal van ons. Bij<br />
een kalme zee zet ik het gas open en<br />
B u i t e n l a n d<br />
een uurtje later zijn we 30 mijl van de<br />
thuishaven waar het water diep blauw is<br />
en de zee zo’n 250 meter diep.<br />
Ik heb het boek “Bluewater Fly Fishing”<br />
van Trey Combs (ISBN 1558213317)<br />
weliswaar aandachtig gelezen, maar heb<br />
totaal geen praktijkervaring met deze<br />
specialistische tak van de vliegvisserij.<br />
Die heeft Onno wel en is daarom als<br />
eerste aan de beurt. Op die manier kan<br />
ik alles eerst eens rustig observeren. Dat<br />
betekent dus dat ik mij moet toeleggen<br />
op de teaserhengel en ook dát is beslist<br />
geen eenvoudige taak.<br />
Aan stuurboord worden twee boothengels<br />
uitgezet met teasers zonder<br />
haken. Aan de eerste hengel wordt een<br />
wateropspattende ‘bird’ gehangen, met<br />
daarachter drie roze lures die vluchtende<br />
prooivis imiteren. Een meter of<br />
vijf daarachter aan de tweede hengel<br />
de eigenlijke teaser: een cone-head met<br />
slierten uit zacht plastic in de kleuren<br />
blauw en wit, want volgens de broodvissers<br />
zitten er al volop blauwe tonijntjes.<br />
Van de vliegenreel wordt een meter<br />
of tien lijn getrokken en keurig in<br />
kringen op het visdek gedeponeerd,<br />
waarna de vliegenhengel rustend tegen<br />
de bootrand aan bakboordzijde wordt<br />
neergelegd. Onno vaart de boot met een<br />
snelheid van vijf-zes knopen, waarbij<br />
hij <strong>voor</strong>tdurend de horizon afspeurt op<br />
zoek naar duikende vogels. Want dat<br />
betekent sardienen die omhoog worden<br />
gedreven door tonijntjes en daarop<br />
jaagt weer de marlijn.<br />
Jos met een van de witte marlijnen die ook daadwerkelijk tot aanbijten konden worden verleid.<br />
Zeehengelsport 25 jaar only for pro's | uitgave december 2006<br />
25 jaar , only for pro’s<br />
43
Marlijn aan de ‘vlieg’.<br />
Ik kijk door mijn polaroid geconcentreerd<br />
naar de teaser die met regelmaat in de<br />
golven duikt en daarbij een bellenspoor<br />
trekt, een fascinerend gezicht. In het<br />
diepblauwe water zie ik een blauwe vlek<br />
achter de teaser. Ben ik gek? <strong>De</strong> reel geeft<br />
enkele tikken en ik zie de rugvin door het<br />
44 Zeehengelsport 25 jaar only for pro's | uitgave december 2006<br />
water breken en als een zeil achter de teaser<br />
hangen. ONNO, VISSSS!<br />
Ik ruk de hengel uit de steun terwijl Onno<br />
snel de bird met lures binnendraait en de<br />
vliegenhengel pakt. Als ik de marlijn even<br />
voel of zie toehappen, trek ik de teaser<br />
uit zijn bek en de vis volgt. Soms haal ik<br />
iets te snel binnen en zie ik de vis niet<br />
meer. Even wachten, wat lijn vieren, daar<br />
komt ie weer. Binnenhalen! Met de teaser<br />
nog zo’n meter of tien van de boot, roept<br />
Onno: “Eruit!”<br />
Ik zwiep de teaser binnenboord en zie<br />
de vlieg een seconde later op het water<br />
landen, enkele meters achter de vis. Ik<br />
haal het gas eraf en kijk geconcentreerd<br />
naar de marlijn die op zoek is naar zijn<br />
verdwenen tonijn en dan de vlieg in<br />
het vizier krijgt. Als Onno de vlieg met<br />
een paar stevige rukken heen en neer<br />
beweegt, draait de vis resoluut en grijpt<br />
toe. <strong>De</strong> reel loopt af... Onno pakt de lijn<br />
stevig vast en doet een stap achteruit om<br />
de haak te zetten. <strong>De</strong> vis hangt meters in<br />
de lucht en als het opspattende water tot<br />
rust is gekomen, springt de vis opnieuw,<br />
maar nu zo’n vijftig meter verderop.<br />
“Binnen 20 minuten heb ik zo’n marlijntje<br />
in de boot!”<br />
Dat waren Onno’s gevleugelde woorden<br />
toen we gezellig zaten te keuvelen tijdens<br />
de lange autorit. Hiermee baseerde<br />
hij zich op zijn ervaring met vele aan de<br />
vlieg gevangen zeilvissen.<br />
Maar zo’n sail is géén marlijn!<br />
We zijn nu ruim 20 minuten verder en<br />
de vis is nog dik honderd meter weg.<br />
Het zweet druipt van zijn rood aangelopen<br />
gezicht in zijn natte T-shirt.<br />
Pompend en binnendraaiend komt de<br />
vis meter <strong>voor</strong> meter dichterbij... Uiteindelijk<br />
komt de eigenlijke vliegenlijn<br />
in zicht en glijdt even later door het<br />
topoog en op de reel. Helaas, de triomf<br />
is van korte duur, want de vis gaat<br />
er <strong>voor</strong> de zoveelste keer vandoor en
zwemt de gewonnen lijn met gemak<br />
weer helemaal uit.<br />
Nog eens 20 minuten verder krijgt Onno<br />
de witte marlijn eindelijk langszij. Ik heb<br />
een handschoen aangetrokken, kan de<br />
vis aan de onderlijn dichterbij trekken en<br />
grijp hem dan stevig bij de speer. “Onno,<br />
we did it!”<br />
Marlijnen aan de ‘vlieg’<br />
Net als de gestreepte marlijn, licht ook<br />
zo’n witte marlijn aan de bovenzijde kop,<br />
de rugzone en flanken helemaal op tot<br />
neon blauw als ze de prooi benaderen.<br />
“Pure opwinding!”, vertelt Onno. Dat was<br />
dus die blauwe vlek die ik achter de teaser<br />
zag.<br />
Vooral Amerikaanse vliegvissers zijn erop<br />
uit een IGFA World Record te vestigen<br />
door zo’n reusachtige blauwe of zwarte<br />
marlijn aan de vliegenhengel te vangen<br />
aan een zo licht mogelijke leader. Met<br />
deze ervaring in Marokko achter de rug,<br />
kan ik wel stellen dat deze witte marlijn<br />
<strong>voor</strong> mij duidelijk de grens is als het om<br />
vliegvissen gaat. Ik ben er niet op uit een<br />
nieuw record te vestigen; ik vis en vliegvis<br />
<strong>voor</strong> mijn plezier…<br />
Wij hebben gevist met 9 ft vliegenhengels<br />
in de klasse AFTMA 12 en 14 met een 60ponds<br />
leader en 120 ponds onderlijn. Als<br />
je dan gemiddeld nog 50 minuten zwaar<br />
aan het drillen bent, dan zegt dat genoeg.<br />
Andere billfish-soorten die nog redelijkerwijze<br />
aan de vlieg gevangen kunnen worden<br />
zijn die eerder genoemde zeilvis en<br />
de ‘Striped Marlin’ oftewel ‘Stripy’. Maar<br />
daar<strong>voor</strong> moet je dan nóg verder weg,<br />
op georganiseerde trips. En zonder eigen<br />
boot mis ik toch de uitdaging.<br />
<strong>Niet</strong> <strong>voor</strong> <strong>watjes</strong>!<br />
<strong>De</strong> witte marlijn heeft overigens alles te<br />
bieden wat je vliegvissershartje begeert.<br />
<strong>De</strong> vis is totaal onberekenbaar. <strong>De</strong> ene<br />
keer valt hij de teaser aan als een Fox Terriër<br />
die een rat achterna zit . <strong>De</strong> andere<br />
keer is hij loom, volgt aarzelend, pakt de<br />
vlieg en spuwt hem direct ook weer uit<br />
of slaat erop met zijn speerpunt. Soms<br />
neemt hij een razendsnel schot en staat<br />
vervolgens als een standbeeld weer stil<br />
vlak <strong>voor</strong> de vlieg. Dit tafereel herhaalt<br />
zich, telkens van een andere kant aanval-<br />
<strong>De</strong> uitdaging geslaagd!<br />
lend, als een speelse kat met een balletje.<br />
Met een goede polaroid kun je dat hele<br />
spektakel in het heldere water gadeslaan,<br />
werkelijk schitterend. Dat maakt vliegvissen<br />
op die billfish juist zo spannend. Aan<br />
de traditionele (Little) Big-Game uitrusting<br />
maak je dat niet mee, althans nooit<br />
zoals wij.<br />
Natuurlijk vang je niet elke vis die de<br />
teaser volgt. Ons gemiddelde lag bij één<br />
op vijf.<br />
Maar ook met de niet gevangen vissen<br />
beleef je onvergetelijk avonturen.<br />
Ik zal nooit die dag vergeten waarop ik<br />
<strong>voor</strong> Onno elf Marlijnen tot vlak achter<br />
de boot kan ‘teaseren’ en hij er niet eentje<br />
vangt. Haken-springen-los! <strong>Niet</strong> één,<br />
maar wel drie keer na elkaar. <strong>De</strong> vierde<br />
vis is wél gehaakt en in de eerste run slaat<br />
Onno nog een keertje na, want deze keer<br />
moet en zal de haak blijven zitten. Een<br />
doffe knal en weg is de vliegenlijn!<br />
En dan moet ik absoluut mijn Titanenstrijd<br />
nog vermelden. Na bijna een uur<br />
heeft Onno de onderlijn te pakken,<br />
maar de vis schiet naar voren. Ik sta in<br />
de punt van de boot en zie de speerpunt<br />
vlak beneden mij binnen handbereik. Ik<br />
leg de hengel neer (FOUT!) en reik naar<br />
de vis. Die ziet mijn hand en neemt een<br />
ongelooflijk schot. Onno moet de lijn<br />
lossen en ik heb nog net de hengelgreep<br />
te pakken, maar de hengel kan de klap<br />
niet opvangen en breekt als een luciferhoutje.<br />
<strong>De</strong> geringste fout wordt genadeloos<br />
afgestraft.<br />
Frustraties van gemiste en verspeelde<br />
vissen, ...blauw geslagen vingers door<br />
de hendel van de reel, want het schot<br />
is on<strong>voor</strong>spelbaar en keihard. Bij mijn<br />
eerste vis slaat de reelhendel tegen<br />
mijn pink, die meteen twee keer zo<br />
dik opzwelt. Ik schreeuw het uit van<br />
de pijn en nog harder roept Onno: “Ja<br />
Jos, vliegvissen op marlijn is niet <strong>voor</strong><br />
<strong>watjes</strong>!”<br />
Avontuur<br />
We hebben het allemaal meegemaakt.<br />
Duikende meeuwen op zo’n<br />
van Discovery Channel bekende ‘bal<br />
sardientjes’ en nog geen minuut later<br />
marlijn achter de teaser. Soms zelfs<br />
diverse vissen tegelijk. Een keertje teaser<br />
ik een vis en zie in een ooghoek<br />
nog twee marlijnen naast de boot mee<br />
zwemmen. Dorado’s (goudmakrelen)<br />
achter de teasers. Dolfijnen... Ik heb ze<br />
zo vaak bewonderd op TV, maar nu vaar<br />
ik live in eigen boot met de duikende<br />
en springende dolfijnen mee. Zijn het<br />
er honderd, een paar honderd, ...misschien<br />
wel duizend?<br />
Het is mooi geweest.<br />
We hebben elk drie vissen kunnen<br />
landen en terugzetten. Op de terugreis<br />
zit ik met een voldaan gevoel achter het<br />
stuur. Want ONZE pilot-trip met MIJN<br />
boot heeft alle verwachtingen overtroffen.<br />
Marokko: tot volgend jaar!<br />
Jos Vanrunxt<br />
Zeehengelsport 25 jaar only for pro's | uitgave december 2006<br />
25 jaar , only for pro’s<br />
45