Blok 21 Veterinaire Volksgezondheid - VETserieus.nl

handelingsperspectief kunnen toeristen wel het gebied vermijden, maar de omwonenden niet, dus
wat kan er nu werkelijk aan gebeuren. Uiteindelijk zijn toch door de VWA de adresgegevens bekend
gemaakt plus 5 km om de besmette bedrijven heen.
Bagatelliseren van problemen komt ook voor.
Casus 3:in 2008 is binnen een maand 3x rabiële vleermuis gevonden en meerdere keren worden de
vleermuizen overdag waargenomen. Er was een duidelijk probleem met rabiës bij vleermuizen,
terwijl peuters contact hadden met deze vleermuizen. Het handelingsplan was geen actie te
ondernemen en mensen kregen een sussende brief. Dit leidde tot zorgen bij het RIVM, met een groot
risico voor de VV. Wat was gebleken, de vleermuizen werkgroep was bang voor een negatief imago
van de vleermuis. De GGD, VWA en vleermuizenwerkgroep hebben opnieuw overlegd, en het nieuwe
advies was nog steeds geen actie tegen de vleermuis maar een nieuwe opzet van de brief aan de
bewoners.
Een ander uiterste is het paniek zaaien.
Casus 4: een Hantavirusinfectie in Brabant, een zeldzame infectie in NL (soms in Brabant en Twente)
overgebracht door de rosse woelmuis. De besmettingsroute is via aërosolen (woelmuis scheidt het
via de urine uit, droogt op) en het ziektebeeld is symptoomloos of nefritis. In 2007-2008 waren er 6
infecties in Brabant. Een hantavirus positieve woelmuis is gevangen door het RIVM in de tuin van een
patiënt en overwogen wordt om het betreden van de tuin af te raden. De afwegingen waren dat het
afraden van tuingebruik overdreven was, en vertoeven in de buitenlucht geen risicofactor is. De
risico’s ontstaan door schoonmaakwerkzaamheden in voorheen afgesloten ruimten. Het advies was
nat schoonmaken, uitwerpselen vermijden en zo nodig een mondkapje dragen. Je moet mensen niet
compleet willen beschermen, iedereen kan wel eens ziek worden.
Casus 5: een tweede voorbeeld van paniekzaaien. Braakballen van uilen worden wel eens geplozen
bij wijze van een educatieve bezigheid, bevat haar en botjes. Bovendien geeft het uitsluitsel van de
prooi van de uil. Onderzoekers zien daar levensgrote gevaren, door allerlei ziektekiemen die erop
kunnen zitten, en het advies is dus deze te steriliseren. De vraag is of er een noodzaak is voor een
informatiefolder. Onderzoekers vervallen te vaak in het bestempelen van een te groot risico.
Theoretisch zou een besmetting mogelijk zijn, waarbij dan enterale pathogenen nog het meest
waarschijnlijk zijn, zoals salmonella (wel een risico). Vanwege dit laatste, maar zeker niet het eerste,
wordt een folder gemaakt voor hygiëne, niet eten en instrumenten reinigen. Niet nodig zijn
mondkapjes, sterilisatie en handschoenen.
Een belangrijke afweging is ook of je wel alles moet vertellen, wat je weet? Casus 6: een kind is vlak
voor de terugreis uit Egypte door een aap gebeten, die in een kooi naast honden met vrije uitloop
zat. De ouders vragen aan VWA naar Rabiës risico, welke als eerste onderzoekt welke aap het is. Het
risico neemt toe door de honden ernaast, bovendien was het kind tot bloedens toe gebeten. Andere
agentia zijn afhankelijk van de soort aap, maar dit is aan de ouders niet verteld. Bovendien is een
besmettingsrisico voor de “bijter” het grootst. Er wordt alleen verteld waardoor de ouders een
handelingsperspectief hebben.
Casus 7: hepatitis E is in NL meestal gerelateerd aan reizen en betreft een feco-orale
besmettingsroute, gecontamineerd drinkwater, maar ook voedselgerelateerde besmettingen (rauwe
hertenlever in Japan). Incidenteel zijn er in NL echter infecties zonder reisanamnese, is dit voedsel
gerelateerd? Ook in de varkensstapel komt het voor (20%) en het voorstel is dan ook een
longitudinale studie van HEV. Ten tijde van dit voorstel is er veel onrust in de sector en de politiek
veroorzaakt, het doen van dit onderzoek kan namelijk de sector schaden. Vanuit dit perspectief
wordt het onderzoek op de lange baan geschoven, en dus niet onderzocht, terwijl dit feitelijk wel zou
moeten.
44