klik hier - Raad van Kerken in Nederland

dat kamp destijds bezocht. Ook heb ik een week een training gehad in
Ierland bij Corrymeela, een organisatie die probeerde katholieke en
protestantse jongeren bij elkaar te brengen. Voor mij gaan gerechtigheid
en vrede hand in hand, waarbij ik de gerechtigheid voorop wil
laten gaan. Ik ben altijd betrokken geweest bij initiatieven aan de basis
om mensen uit verschillende tradities en achtergronden bij elkaar te
brengen. In mijn jeugd waren dat gereformeerden en hervormden, in
mijn werk Katholieken en Protestanten en Molukkers. Later joden en
christenen, en christenen en moslims. Ik ben ervan overtuigd dat
wanneer je aan de basis geen vrede hebt, wanneer angst en
wantrouwen overheersen, er op breder niveau geen vrede mogelijk is.
Ik heb geleerd om te luisteren naar de ander voordat ik oordeel. Ik ben
langzamerhand opgeschoven naar het pacifisme. In de praktijk ervaar
ik daarbij wel een persoonlijk dilemma. Ik wil midden in de wereld
staan, maar werk ook samen met andersdenkenden, zoals
legerpastores. Ik heb moeite met het systeem van waaruit zij werken.
Hier weet ik nog geen raad mee.
Héleen Broekema, theologe
Vrede aanmoedigen…
Al meer dan 35 jaar sta ik voor de klas en laat leerlingen meedenken
over het vredesvraagstuk. Wij maken met elkaar afspraken. Zo nemen
de kinderen geen oorlogsspeelgoed mee naar school. We maken geen
ruzie, maar houden ons aan de afspraken van de zogenaamde
Kanjermethode. Dit is een methode waarbij de leerlingen leren zeggen
wat ze wel of niet leuk vinden. Gedrag dat anderen kwetst, is
ontoelaatbaar. Door te zeggen „Stop, hou op, ik vind dit niet leuk!‟
kunnen kinderen reageren op iets wat ze niet willen. Ook de ouders
hebben een paar keer per jaar een bijeenkomst waar ze aan de hand
van voorbeeldlessen kunnen zien hoe de leerlingen met elkaar
omgaan. Natuurlijk doen de ouders er thuis ook wel iets mee.
59