klik hier - Raad van Kerken in Nederland

Een tentdienst en geen kerkdienst deze zondag. Gods volk onderweg
komt hier bij elkaar uit de hele wereld. De toon wordt gezet door een
steelband en het koor van de Universiteit. Jonge mensen, meisjes,
jongens. De kleur wordt aangegeven door donkere mensen van overal.
Vandaag gaan we vieren, na alle hoofdbrekens over hoe het moet met
het samenleven dicht bij huis, het leven met alle creatuur, het bouwen
aan faire verhoudingen op de markt. Een man en een vrouw van de
Caribische kerken leiden ons in de liturgie. En dan barst de muziek pas
goed los: wij geven ons over aan een ongehoorde roep naar de
Eeuwige, vanuit de diepte die we deze dagen gezien hebben.
En dan is daar de preek, gehouden door een Baptist: wie is Hij die het
meer tot zwijgen brengt en muren sloopt? Dat is Hij die nu in ons
midden is, met al onze verdeeldheid, wantrouwen, vijandschap. Met
alles wat ons van eenheid afhoudt: etnische, gender, economische,
culturele, religieuze grenzen. Er is ijdelheid, pretentie, ook hier in het
Caribische gebied. Er is wanorde midden in de vredesgemeenschap.
Laten wij onszelf zien zoals we zijn en met de kracht van Jezus strijden
tegen de machten van de storm die ons weg willen spoelen. Er zijn
stukken werkelijkheid die ons verontrusten: laten we ze onder ogen
zien en ze veranderen. Hem zij de glorie, Amen.
Wij zingen van de rechterhand van God die opheft, heelt en plant in
deze Caribische landen.
Janna F. Postma, gedelegeerde namens de Algemene Doopsgezinde
Sociëteit
Perspectief…
En toen was het alweer zover: de laatste dag van de bijeenkomst in
Kingston!
Tijdens de plenaire bijeenkomst werd uiteraard weer samen gezongen
en gebeden. Simone Poortman uit Nederland die tijdens de Convocatie
samen met lotgenoten uit andere landen aandacht vroeg voor integratie
54