klik hier - Raad van Kerken in Nederland

veroorloven. De kloof tussen rijk en arm wordt steeds groter. Tradities
die gemeenschappen samenbinden worden zwakker onder invloed van
de commercie en van elders geïmporteerde levensstijlen. Media,
games en andere vormen van amusement die geweld, oorlog en
pornografie bevorderen, vervormen de waarden van gemeenschappen
en nodigen uit tot destructief gedrag. Waar geweld plaatsvindt, zijn
jonge mannen vaak daders en slachtoffers en lopen vrouwen en
kinderen de grootste risico‟s.
31. Hoofdrichtingen
Kerken werken aan een cultuur van vrede als zij samenwerken en van
elkaar leren. Kerkleden, gezinnen, gemeenten en gemeenschappen
zullen daarbij betrokken zijn. Tot dat werk behoren: leren om conflicten
te voorkomen en te transformeren, het beschermen en ondersteunen
van mensen die gemarginaliseerd zijn, het onderkennen van de
belangrijke rol van vrouwen in conflictoplossing en vredeswerk, het
betrekken van vrouwen bij al dat soort initiatieven, het steunen van en
deelnemen aan geweldloze bewegingen voor gerechtigheid en
mensenrechten en het geven van een plaats aan vredesonderwijs in
kerken en scholen. Een cultuur van vrede vraagt van kerken, andere
geloofsgemeenschappen en maatschappelijke groeperingen geweld te
weerstaan waar en hoe het zich ook voordoet: structureel en ingesleten
geweld, maar ook het geweld waarmee media, amusement, games en
muziek doortrokken zijn. Van een cultuur van vrede is alleen sprake als
iedereen, in het bijzonder vrouwen en kinderen, gevrijwaard wordt van
seksueel geweld en beschermd tegen gewapende conflicten, als
dodelijk wapens verboden worden en verwijderd uit gemeenschappen
en huiselijk geweld aangepakt en een halt toegeroepen wordt.
32. Als kerken vredestichters willen zijn, moeten christenen allereerst
streven naar eenheid in hun actie voor vrede. Gemeenten moeten
eensgezind de cultuur van stilte rond geweld in het leven van de kerk
24