Eindfase, v2 - Hendrica Maria Heijungs en haar vader Henrich ...

4-30 Eindfase Sloterdijk
Hoogachtend besluitend. Uedele dienstwillige dienaar
L.A. Kesper.”
Heldring dateert zijn antwoord op 21 november 1860:
“Weledele Heer,
De rede allezints billijk vindende heb ik onverwijld moeite
gedaan en eene plaats gevonden uiterst geschikt voor
den knaap. Het is naast mijne woning. Geheel onder
mijn toezigt. Mag voor hem betalen ƒ 2,- per week en
kleding.
Mijn schrijver is vertrokken. Hierdoor is verzuimd de laatste
kwartalen van Volmers op te vragen. Wil uedele de
goedheid hebben deze aan den heer Gregory Pierson 120
te betalen en mij het bedrag en den tijd waarover zij
loopen mede te deelen. Ik zal dan de verschotten later
betalen opgeven, en quitantie overzenden. De landman
is tabaksplanter en veehouder. Hij kan daar alles leeren
wat hem bij goede ontwikkeling naderhand nuttig is.
Hoogachtend, uedele dienaar. O.G. Heldring. Hemmen
21 november 1860.”
Uit alles blijkt dat toezicht uiterst belangrijk was. Wij zullen
Heldring de woorden ‘onder mijn toezicht’ nog vaker
zien gebruiken. Ze hebben het effect van een toverformule
waarmee hij bestuurders kan overreden kandidaten
richting Zetten te sturen. In een volgend hoofdstuk
zal uit de doeken gedaan worden hoe gemakkelijk en
treffend Heldring de uitspraak kan doen en waarmaken.
Kesper weer aan Heldring 6 december 1860:
“Den Weleerwaarde Heer O.G. Heldring te Hemmen.
Amsterdam 6 december 1860.
Weleerwaarde Heer!
Onder herhaalde dankzegging voor een betoonde welwillendheid
heb ik de eer uedele mede te deelen dat
regenten volkomen genoegen nemen met het door
uedele gedaan voorstel tot plaatsing der wees Wurtz
tegen ƒ 2,- per week en kleding.
Aangenaam zal het mij zijn nu van uedele te mogen vernemen
wanneer ik gedachte wees tot u zenden en de
beste wijze waarop zulks geschieden kan.
Aan den heer Pierson is op uw verzoek uitbetaald ƒ 30,-
voor een wees jaar kostgeld voor de wees Volmers, de
opgave van verschotten zal ik inwachten en uedele
nader doen toekomen.
Met verschuldigde hoogachting noemen wij, weleerwaarde
heer!
Uedele dienstwillige dienaar L.A. Kesper, president
regent van het Hersteld Evangelisch Luthers weeshuis.”
Voor de goede orde, Pierson fungeert hier als geldkoerier
tussen het weeshuis en Heldring.
Heldring weer aan Kesper, 10 december 1860:
“Weledele Heer,
Daar het jongske ieder nu welkom is, zoo kan hij gebracht
op den dag dat het uedele het beste convenieert.
De tabaksplanter is Lijbers 121 genaamd, bij de pastorie.
Mogelijk moet ik nog voor een zeegras matrasje 122 zorg
dragen. De brenger vraagt wel bij mij aan.
Hoogachtend, weledele heer. Uedele dienaar. O.G. Heldring.
Hemmen 10 december 1860.”
Er moet tussen deze en de volgende brief nog een verzoek
van Kesper geweest zijn om nóg een wees te
plaatsen. Die brief ontbreekt.