Eindfase, v2 - Hendrica Maria Heijungs en haar vader Henrich ...

4-22 Eindfase Sloterdijk
naar Engelsche smaak welaangelegde tuin, bosch, enz.
aan het westeinde van het dorp Sloterdijk aan den
Hogen- of Spaarndammerdijk, get. V. 203”. Zo sprak een
Haarlemse makelaar er over in 1828. 77 In zo’n huis
woonde Henrich Heijungs.
Naast Croll woont burgemeester-secretaris Petrus Johannes
Schuijt (geboren ca. 1794, in ambt 1837-1863).
Schuijt. Petrus woont in bij zijn vader en verhaalt in 1840
over de aanbouw van een kantoor aan de woning: ‘de
zolder was tot berging der archieven ingericht’. Bij de
brand van 1859 is dat nog steeds zo. De burgemeester
weet met hulp het merendeel der belangrijke stukken
van de secretarie en van het gemeentearchief van de
zolder te redden. De werkzaamheden van de gemeente
hebben er geen moment onder geleden. De dag na de
brand is hij gewoon paraat om een akte in te schrijven.
Bij een inventarisatie in 1860 komt aan het licht dat “het
archief van de gemeente Sloten is bij den brand, welke
in het afgeloopen jaar te Sloterdijk heeft plaats gehad,
grootendeels vernield. De registers van den burgerlijken
stand zijn op één na bewaard gebleven”. 78
Het kantoor van 3 bij 6 meter, lees dus de secretarie der
gemeente Sloten, wordt door de gemeente gehuurd
want de gemeenteraad vindt een eigen gebouw veel te
kostbaar. Bovendien wil men de inwoners van de polder
niet extra belasten na de watersnoodramp van eind
1836. Die was zo gigantisch dat schuimende golven tot
aan de stadspoorten van Haarlem en Amsterdam reikten.
Waarheen Schuijt zijn kantoor en archief vervolgens
verplaatst wordt nergens vermeld. Het Rechthuis is de
meest waarschijnlijke plaats. De voormalige rechtkamer
van schout en schepenen is er nog in takt. Er worden
nog huwelijken gesloten, zoals van ouds. 79
De brand in Sloterdijk is voor bepaalde groepen een geweldige
ramp. Het publiek wordt om giften gevraagd ter lenigen
van de nood. Algemeen Handelsblad 16 juni 1859.
Schuijt heeft zitting in enkele polderbesturen, is voorzitter
van de Slotense afdeling der ‘Hollandsche Maatschappij
van Landbouw’ (waar hij Henrich Heijungs van
moet kennen) en hij kreeg in 1843 enstige kritiek over
zijn functioneren. 80 Tot op hoge leeftijd bleef hij in zijn
ambt. Over zijn persoonlijke leven is niets bekend.
Ook de gemeenteontvanger Cornelis Johannes Stork 81
wordt getroffen, zo vervolgt de berichtgeving. In een
geboorte akte van de gemeente Sloten is dan te vinden
dat hij huis nr. 201 (=B31) bewoont, aan de andere kant
van Croll. 82 Vermoedelijk ligt hier de westelijke grens
van de brand. In 1861, wanneer zijn tweede kind wordt
geboren, woont de ontvanger in huis nr. 116. 83
Stork woont op nr. 201. In gedachten de logica van het
stelsel van huisnummers, dan woont Schuijt op nr. 199.
Zijn buurman is dus huis nr. 198. Daar ‘resideert’, zoals
hij dat zelf noemt, makelaar Pieter van Coursel. Bij een
veiling in 1833 staat dit huis omschreven als “een
zomer- en winterverblijf, tuin en koepel, genaamd Oogzigt,
in de gemeente van het dorp Sloterdijk, aan de
Hooge- of Spaarndammerdijk, № 198”. 84 Of in het zelfde
jaar: “een aangenaam gelegen zomer- en winterverblijf,
met deszelfs proper betimmerde dubbele huizing en wel
onderhoudene tuin en koepel, staande en gelegen in de
gemeente van het dorp Sloterdijk, aan den Hoogen- of
Spaarndammerdijk, thans genaamd Oogzigt en
getekend V. № 198.”
Van Coursel, een in 1783 geboren timmermanszoon
afkomstig uit Ouder-Amstel heeft een militaire loopbaan
voor ogen bij de Mobiele Noord-Hollandsche Schutterij.
Na een onduidelijk ontslag wordt hij houthandelaar te
Ouder-Amstel en trouwt er op 51 jarige leeftijd de heel
veel jongere Anna Sophia Neuman in 1834. 85
Gefrustreerd over zijn ontslag schrijft hij er een boekje
over, gevuld met de prachtigste referenties. 86 Het is nog
antiquaries verkrijgbaar. In 1835 verhuist hij naar Sloterdijk
en wordt er makelaar. In 1836 geeft hij de geboorte
van een zoon aan, waardoor zijn huis nr. bekend raakt.
Pieter overlijdt in 1863, 79 jaar oud in huis nr. 76b. Neuman
overlijdt eveneens in Sloterdijk in 1866, op hetzelfde
adres. Waaruit mag blijken dat het echtpaar na de
brand in het dorp is blijven wonen. Vermoedelijk is nr.
76b het zomer- en winterverblijf met de naam Veelzigt,
achter het Rechthuis, met uitkijk over de trekvaart.
Al met al lijkt het er op dat deze slachtoffers zichzelf kunnen
redden en gemakkelijk een onderkomen vinden in
de buurt, al zegt dat nog niets over de rampdag zelf.
Het huis op de hoek van de Dorpsstraat en de Spaarndammerdijk-west
zou huis nr. 190 noteren. De Belg Jan
Aanprijzing van het buitenverblijf Veelzicht. Algemeen Handelsblad
5 augustus 1847.