23.09.2013 Views

Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

zoveel van het leven na <strong>de</strong> <strong>dood</strong> en al was zij bereid om te sterven.<br />

Ik ging er dus niet op in en bleef in <strong>de</strong> richting kijken waar ik iets<br />

waarnam.<br />

Toen vroeg ze: ‘Zie je iets?’<br />

‘Ja’, zei ik, ‘ik zie een intelligentie, een vrouw. <strong>Zij</strong> is hier reeds<br />

geruime tijd en wacht om verbon<strong>de</strong>n te wor<strong>de</strong>n. Ik zag haar reeds<br />

toen je ging vertellen en ik geloof dat je haar zult kennen, want je<br />

lijkt op haar. Ik zal haar beschrijven.’<br />

Ik was nog niet gereed met al <strong>de</strong> bijzon<strong>de</strong>rhe<strong>de</strong>n van het wezen te<br />

vertellen dat ik waarnam, toen zij reeds <strong>uit</strong>riep: ‘Och, moe<strong>de</strong>rtje,<br />

bent u hier? Moe<strong>de</strong>rtje, bent u het werkelijk? Het kan niet an<strong>de</strong>rs,<br />

dat is mijn moe<strong>de</strong>r.’<br />

De verschijning toon<strong>de</strong> mij iets, waarop Jeanne tegelijkertijd zei:<br />

‘Hier, <strong>Jozef</strong>, kijk, hier heb ik het.’<br />

Ze toon<strong>de</strong> me een medaillon dat zij droeg en daarin was het portret<br />

van haar moe<strong>de</strong>r.<br />

‘Waar is ze, <strong>Jozef</strong>?’ Jeanne kreeg tranen in <strong>de</strong> ogen. ‘Ik voel moe<strong>de</strong>r,<br />

<strong>Jozef</strong>, ze is dicht bij mij. Kan dat? Zegt ze niets?’<br />

Ik zag dat <strong>de</strong> geest, <strong>die</strong> haar moe<strong>de</strong>r was, haar armen om haar heen<br />

sloeg en haar kind kuste.<br />

Toen ik dit waarnam, riep Jeanne plotseling <strong>uit</strong>: ‘Ik voel haar,<br />

<strong>Jozef</strong>, ik heb het gevoel dat zij haar armen om mij heen geslagen<br />

heeft, net zoals vroeger als ze mij een zoen gaf; op mijn wang voel ik<br />

het!’<br />

Ik beef<strong>de</strong> van ontroering. Jeanne was hel<strong>de</strong>rvoelend; nog een graad<br />

hoger en ze zou hel<strong>de</strong>rziend zijn. Maar ook <strong>de</strong>ze verbinding werd<br />

verbroken en er volg<strong>de</strong> nu een korte stilte. Jeanne voel<strong>de</strong> <strong>de</strong> stilte <strong>de</strong>s<br />

geestes, <strong>die</strong> in haar was gekomen door <strong>de</strong> komst van haar moe<strong>de</strong>r.<br />

Dit alles moest zij eerst verwerken, maar na een korte pauze zei ze<br />

heel onverwachts: ‘Weet je, <strong>Jozef</strong>, welk gevoel ik heb nu mijn moe<strong>de</strong>r<br />

en Greetje bij me komen?’<br />

‘Nee’, zei ik, maar ik voel<strong>de</strong> wat ze wil<strong>de</strong> zeggen.<br />

‘Dat ik spoedig vertrek... sterf’, liet ze erop volgen.<br />

Won<strong>de</strong>rlijk, dacht ik, en weer doorboor<strong>de</strong> ze mij met haar blik.<br />

Hoe juist waren haar woor<strong>de</strong>n. Toch weerstond ik haar blik en ging<br />

kalm ver<strong>de</strong>r. ‘Och, wat zal ik je daarvan zeggen, dat heeft niet altijd<br />

59

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!