Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

weer opnieuw te piekeren. ‘We zijn hier om te leren’, zei moeder, ‘en
wat je hier leert, hoef je bij Onze-Lieve-Heer niet meer te leren.’
Vind je haar niet verstandig, Jozef?’
‘Heel verstandig, Jeanne’, gaf ik haar ten antwoord.
‘In mijn leven’, vervolgde Jeanne, ‘ben ik steeds zo geweest. Wat
anderen deden weet ik niet, want ik had nooit veel vrienden of vriendinnen.
Wanneer de zon scheen profiteerde ik ervan. Spoedig genoeg
kwamen er donkere wolken die het licht verduisterden. Voor mijn
moedertje is het hierboven beter dan op aarde, want ze was een goed
mens.’
‘Je moeder was een wijsgeer, Jeanne.’
‘Ja, dat was zij; vele mensen heeft ze geholpen, rijken en armen.
Geleerd was ze niet, maar zij bezat levenswijsheid. Hoe zij dat alles
wist, weet ik niet, maar ze wist steeds raad en op iedere vraag kreeg
je aanstonds antwoord. Ik geloof dat ik veel van haar heb geërfd, als
dat tenminste mogelijk is. In sommige dingen ben ik precies zoals zij,
want in mijn karakter zie ik eigenschappen die ook zij bezat. Voor
haar was doodgaan niet dood. Zij zei: ‘Dan eerst begin je te leven.’
‘Het is een groot bezit als de mensen zo kunnen denken’, sprak ik,
‘want dan is het leven niet zo moeilijk. Dat is het grote vertrouwen
en dat moeten we bezitten, dan regelt zich alles vanzelf.’
‘Toen mijn moeder heenging, Jozef, was ik de enige die mij wist te
beheersen. Mijn broers en zusters hadden hun hoofd verloren
en waren als gebroken. Ik vatte alles op als een wet en zei tot hen:
‘We zien haar immers terug.’ Maar ze waren niet zo gelovig als ik en
hadden geen vertrouwen. Voor hen was het een groot verlies, voor
mij was het een kort afscheid. Ja’, vervolgde Jeanne haar gedachten,
‘het is wel een grote reis die je gaat maken, ver, heel ver van de aarde
weg en toch is het zo dichtbij. Maar dat moet je voelen, duidelijk
voelen, anders zegt het je niets. Voor ons allen komt eens die tijd en
dan is het koffers pakken.’
Ik moest om haar lachen, doch zij vervolgde: ‘Je hebt daar anders
weinig voor nodig. Het is de goedkoopste reis die je ooit kunt maken
en toch is het de grootste. O, ik lig er veel over te denken, dan krijg
ik eigenaardige dingen in mijn hoofd en vaak droom ik erover.
Sommigen, zo denk ik mij dat in, gaan door dalen en over bergen en
51