Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

gegaan en nog lacht de mens om al deze wonderen. Nog bespot hij
die wonderen en voelen geleerden zich ‘geleerd.’
Hoort gij de geesten kloppen? Zij kloppen aan uw woning maar gij
wilt hen niet binnenlaten, en toch vragen zij of u uw deur wilt openen.
De een klopt zacht en de ander heel hard. Allen kloppen, maar
de mens houdt de deur van zijn geestelijke woning gesloten.
Niemand wordt binnengelaten.
O mens, wees niet bang, zij vernielen niets, ze komen met niets
dan liefde, zij treden zachtjes binnen en brengen u geestelijke wijsheid.
Zij brengen u licht, veel, heel veel licht en de groeten van uw
geliefden die voor u zijn heengegaan.
Maar de mensen zeggen: ‘Ik wil met dat alles niets te maken hebben.’
Zij barricaderen hun deuren en willen daarover niet spreken.
Dat geklop gaat hen vervelen, zij leven in een moderne tijd en hebben
die liefde niet nodig, daar zij hun eigen liefde bezitten. Doch
welke? De eigenliefde! Dan valt de deur toe en de geest verdwijnt. En
de enkelen die hebben opengedaan, zijn het spoedig weer vergeten,
of ze zijn teleurgesteld, daar de liefde die de geest brengt boven hun
begrip ligt. Zij willen dat leven niet; zij kunnen die liefde niet begrijpen,
omdat die te duur betaald moet worden en er te veel strijd voor
nodig is. Voor de geestelijke liefde moet men zichzelf verliezen, moet
men zijn gehele persoonlijkheid afleggen. Maar de mensen blijven
doof en hard; zij willen die liefde niet voelen en dat kloppen niet
horen. Ze zijn niet te overtuigen. Zij zien in die geesten vreemden en
willen er niet mee te maken hebben. Maar wanneer zij goed en duidelijk
willen zien, dan staat daar voor hen hun moeder of vader, zuster
of broer. Deze zijn het die terugkeren met een hart vol liefde om
ook hen te verwarmen; maar zo’n dode wil men niet kennen. Toch
zullen zij allen terugkeren, telkens en telkens weer, totdat de deuren
voor eeuwig open blijven. Dan eerst neemt de geest rust en zijn allen
verenigd. Dan zijn kerk en spiritualisme één en is de dood léven
geworden.
Zijn zij niet liefdevol die tot ons terugkeren? Is dit alles niet de
moeite waard om er eens over na te denken? Hier is het een kind dat
klopte, en Goddank, het werd gehoord. Dit alles moet men goed
doorvoelen. Steek uw geestelijke voelhorens uit en tast in dat
41