Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

omsloten één leven. Voor de mens op aarde lag over al dit grootse een
sluier, maar ik zag erdoorheen en begreep alles.
Goddank dat wij dit thans kunnen uitroepen met hen die ons zijn
voorgegaan, die tot ons terugkeerden om het ons te zeggen. Zij roepen
heel hard: ‘Er is geen dood, er is niets dan leven!’ O God, wat
geeft Gij de mens een ontzaglijke waarheid en een groot geluk. Maar
ze zullen die waarheid niet aanvaarden voordat ze zelf zien. Zij willen
en kunnen niet aanvaarden en zijn bang dat hun eigen bouwsel
van wetenschap zal ineenstorten. Ze geloven liever in dat voordierlijke
wezen, in een dood die hen angstig maakt en leed en smart brengt
waar geluk kon heersen. Zij slapen hun diepe, geestelijke slaap en zullen
blijven slapen. Ze horen die zachte maar duidelijke stem niet; ze
willen die niet horen en hun zielehuisje is en blijft gesloten.
Moet de dood blijven bestaan, blijven voortgaan het geluk van de
mensen te vergallen? Is het dan geen geluk de waarheid reeds op
aarde te mogen ontvangen en juist door bemiddeling van hen die
vóór ons heengingen? Zet uw huis toch open en ontvangt het leven!
Het kan uw kind, zuster, broeder, vader of moeder zijn die vraagt om
te mogen binnentreden. Geeft deze zekerheid ons niet de kracht om
alles wat God ons te dragen geeft op onze schouders te nemen? Geeft
het ons geen antwoord op onze vraag: Waar zijn onze doden? Leven
zij? Hoelang heeft zich de mens dit niet afgevraagd? Nu ontvangen
wij bericht van hen, van onze geliefden. Zegt het ons niet dat de liefde
ons verbindt en eeuwig zo verbonden zal laten blijven?
Om het hoofd van de priester lag een aureool van geestelijke waarheid,
door zijn eigen kind geweven. Door hem leerden wij het eeuwige
leven kennen. Wanneer één van hen die hem liefhebben die
boodschap zal aanvaarden, en de dood zich zal oplossen, loont het
werk de moeite, dan is het terugkeren van zijn kind beloond.
Ik had in de priester een groot spiritist leren kennen, die zich niet
spiritist noemde. Hij was het echter met hart en ziel, want hij was
geest en leefde. Dit nu is het spiritualisme. Dit nu is dat wat de mens
duivelswerk noemt en waar men zich angstig voor maakt. Ook het
spiritualisme werd evenmin als de dood begrepen, maar beide betekenden
geest en leven. Door dit alles leerde de mens een heilig spiritualisme
kennen. Hierin loste alle ellende op en de dood werd ‘leven’
35