Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

voor Hem Die ons aller Vader is. Voor u is het een grote genade dit
te mogen beleven. Ik roep u en alle mensen vanuit deze zijde toe:
Heb geen angst voor de dood, wij leven in hemelse schoonheid.
U zult licht zien, wanneer het in u licht is. Dit alles is liefde, heilige
liefde. Ik zal bij hem blijven tot aan het einde. Zijn aardse kleed
wordt begraven, maar zijn geesteslichaam keert terug naar het leven,
het leven dat God is. Geen mens zal hieraan iets kunnen veranderen.
Ga nu, ik waak, niets zal zijn rust verstoren. Ik dank u.’
Daarna zag ik dat de verschijning zich terugtrok en oploste. Ik
voelde mij zweven, voelde mijzelf niet meer, want ik had iets heiligs
beleefd. Voor ik heenging, dankte ik God voor alles wat ik had ontvangen.
Daarna nam ik afscheid van mijn lieve vriend, broeder en
vader. Beneden gekomen, vroeg ik aan de moeder van de verschijning,
de echtgenote van de priester, naar de waarheid van dit probleem.
‘Heeft u een kind gehad’, zo vroeg ik haar, ‘dat op de leeftijd van
zeventien maanden is gestorven? Een jongen? Kan het kind, wanneer
het was blijven leven, thans zevenendertig jaar oud zijn geweest?’
Aan de waarheid hoefde ik niet te twijfelen, daar zij hevig begon te
schreien.
‘Ja’, zei zij, ‘onze jongen is zo jong gestorven.’
Ach, dacht ik, wat een wonder. Hoe groot was deze waarheid, hoe
heilig was alles.
Nu hoorde ik Alcar zeggen: ‘Zeg haar dat je met haar kind hebt
gesproken, ze moet het weten.’
Toen vervolgde ik: ‘Zoëven heb ik iets schoons beleefd. Uw kind
manifesteerde zich bij zijn vader.’
Doch ik voelde dat zij niet wist of begreep wat manifesteren was en
dat ik niet verder moest gaan; dit was te diep, te onwerkelijk.
Bovennatuurlijke dingen konden de mensen niet aanvaarden en ik
nam dus maar afscheid van haar.
De gehele morgen had ik de moed niet om over dit probleem verder
na te denken. Daarvoor moest ik rustig zijn, het had ook mij aangepakt.
Vele problemen spookten door mijn hoofd, ik zag diepten en
vergezichten aan de nog zo onbekende menselijke horizon. Een verschrikkelijk
iets vertroebelde al deze heerlijkheid, al dit schoons, en
33