Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Plotseling <strong>de</strong>ed hij zijn ogen open en vroeg: ‘Gelooft ge in <strong>de</strong> mensen?’<br />
Ik schrok. Hij had weer mijn gedachten overgenomen, want hij liet<br />
erop volgen: ‘De <strong>dood</strong> is mijn vriend, <strong>Jozef</strong>.’<br />
Voel<strong>de</strong> hij reeds <strong>de</strong> geestelijke taal, <strong>die</strong> men alleen in het leven na<br />
<strong>de</strong> <strong>dood</strong> ken<strong>de</strong> en gebruikte?<br />
‘Ik geloof’, zei ik en wist niet welk antwoord ik hem an<strong>de</strong>rs moest<br />
geven. Toen sloeg hij zijn ogen op en keek naar <strong>de</strong> Christus, <strong>die</strong> boven<br />
zijn bed hing. Daarop richtten zich zijn mooie ogen. Een kind vroeg<br />
om kracht om te wor<strong>de</strong>n opgenomen, om zijn ein<strong>de</strong> te vervroegen.<br />
Toen, na enige secon<strong>de</strong>n, zei hij: ‘Je bent begenadigd, <strong>Jozef</strong>.’<br />
Het was alsof <strong>de</strong> Christus Zelf hem dit had gezegd.<br />
‘Je mag <strong>de</strong> heiligen niet vergeten’, vervolg<strong>de</strong> hij, en toen heel<br />
onverwachts, na nogmaals zijn ogen op <strong>de</strong> Christus gevestigd te hebben,<br />
zei hij: ‘Ik ga sterven, <strong>Jozef</strong>; voor <strong>de</strong>ze maand om is ben ik niet<br />
meer. Dan ga ik zweven, zoals gij.’<br />
Hoe is het mogelijk, dacht ik. Had Christus het hem gezegd? Is hij<br />
zo innig verbon<strong>de</strong>n? Hoe kwam hij daar zo ineens aan? Ik vond het<br />
won<strong>de</strong>rlijk, zo rustig als hij was. Hij voel<strong>de</strong> welke gaven ik bezat en<br />
ik dankte hem in stilte voor zijn weinige maar zo <strong>die</strong>p doorvoel<strong>de</strong><br />
woor<strong>de</strong>n. Daarin lag voor mij een waarschuwing om mijn gaven rein<br />
en hoog te hou<strong>de</strong>n. Ver, heel ver was hij thans van mij verwij<strong>de</strong>rd. Ik<br />
volg<strong>de</strong> hem innerlijk en voel<strong>de</strong> dat hij zich geheel overgaf. Ook dat<br />
geheim ken<strong>de</strong> hij alleen, hij voel<strong>de</strong> zich met <strong>de</strong> Zoon <strong>de</strong>s mensen verbon<strong>de</strong>n.<br />
Nogmaals keek hij naar <strong>de</strong> Christus. Tranen vloei<strong>de</strong>n over zijn lief<br />
gelaat en een lichtstraal bescheen het. Een engel ben je, dacht ik.<br />
Hij bezat een wetenschap <strong>die</strong> alleen sterven<strong>de</strong>n bezitten, ja, beleven.<br />
Hij was reeds in <strong>die</strong> onverklaarbare toestand, waarin aardse wetten en<br />
geleerdheid oplosten en wer<strong>de</strong>n opgenomen. Er lag geen twijfel in<br />
hem, niet <strong>de</strong> geringste aarzeling voel<strong>de</strong> ik. Dit was wijsheid, <strong>die</strong><br />
hij zoëven in alle stilte had beleefd en <strong>uit</strong> een hogere bron had verkregen.<br />
Ik beleef vanmorgen iets groots, iets onnatuurlijks, het zal wel<br />
bovennatuurlijk zijn, dacht ik. Het bovennatuurlijke bescheen hem,<br />
<strong>die</strong> krachten gingen in hem over en hij zei het mij, liet mij erin <strong>de</strong>len.<br />
25