Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

proeven afleggen en daarna ons op een geheim teken concentreren,
waaraan wij, de broeders, elkaar onderling zouden herkennen. Dat
teken was een zevenpuntige ster, het symbool van geestelijke afstemming.
Wie geen afstemming bezat zou dit teken niet kunnen waarnemen.
Er was dus in mij reeds enig bezit, al was het nog zo weinig,
maar ik was wakker en wie wakker is, was bewust en leefde.
Ik voelde mij nu erg rustig. Om mij heen zag ik een roodachtig
bruin licht, maar hoe dieper wij zouden afdalen, hoe donkerder het
zou worden. Wanneer ik geweten had wat mij wachtte, dan was ik
niet zo rustig geweest, ik zou mij niet hebben kunnen beheersen.
Natuurlijk was ik nieuwsgierig waarheen men ons zou voeren. Het
moest daar verschrikkelijk zijn. De proeven die wij hadden af te leggen,
namen geruime tijd in beslag, maar toen ook dat voorbij was,
werden wij toegesproken en nog op verschillende mogelijkheden
opmerkzaam gemaakt. Onder ons waren bekwame gidsen, velen van
hen waren reeds verschillende malen afgedaald, en nog steeds waren
zij bereid dit werk te doen, om die arme mensen te helpen.
Wij moesten ons in de eerste plaats in alles beheersen, dat had mij
ook de broeder op het hart gedrukt voordat hij van mij afscheid had
genomen. Dat het daar gevaarlijk zou zijn, voelde ik reeds. Eindelijk
was het ogenblik gekomen, dat voor mij een groot moment in de
geschiedenis van vooruitgang zou betekenen.
Wij splitsten ons in honderden groepen. Wij waren met ons vijven
en daaronder was een bekwame gids. Wij daalden niet door de poorten
der hel af, maar de gidsen verbonden zich direct met het binnenste.
Deden zij dat niet, dan zouden zij dadelijk worden aangevallen,
zoals de gidsen ons vertelden en ik later ook begreep. Toch voelde ik
mij nog rustig, maar toen wij ons gingen verbinden en dus in die toestand
werden opgenomen en dat leven gingen aanvaarden, toen overviel
mij een afschuwelijke angst en bekroop mij het gevoel alsof
iemand mij onverwachts de keel dichtkneep.
‘Zij die voor het eerst afdalen, voelen dit het hevigst’, zei de gids.
Verschrikkelijk vond ik het, want de broeders die met mij waren
afgedaald, waren veranderd en leken op beesten. Ook daar schrok ik
hevig van, hoewel ik dit alles toch reeds op school had geleerd.
Niettemin overviel het mij en je begrijpt nu ook hoe nuttig deze gees-
207