Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

en sterke wil om ons leven te leren kennen. Ik voelde dat je er meer
van wist dan ik, die hier reeds leefde. Al je krachten legde je in dit
werk, je stelde je als een kind open; iedereen kon zomaar bij je binnenvallen.
Maar toch, hoe je ook openstond, je was voor mij en vele
anderen afgesloten. Geen wezen, geen geest zou je buiten hem die je
leidde kunnen bereiken.
Je was dadelijk weer in verbinding en in snelle vaart vlogen je vingers
over de schrijfmachine. In deze toestand kon ik je niet meer aanvoelen,
je was in gevoel ver van mij verwijderd. Je stoflichaam voerde
het werk uit, je geest werd in dit leven opgetrokken. De broeder
liet mij dit alles aanvoelen, ik zou het anders niet hebben begrepen.
De broeder maakte mij nu attent op de schilderijen die je uit deze
wereld had ontvangen en een nieuw wonder werd mij getoond. Ieder
stuk had zijn eigen uitstraling. Daarna, toen ik al die werken had
bewonderd, zette ik mij dicht naast je neer en bleef je steeds aankijken.
Ik kon mijn gedachten niet van je afhouden. Toch botste ik
tegen iets aan, ik kon niet door het waas heen dringen; door niets
vanaf deze zijde werd je gestoord.
Wonderlijk, dacht ik. Beiden waren jullie één; de meester die naast
je stond had zich in gevoel met jou verbonden. Eén van ziel, één verlangen,
één leven voelde ik. Door jou zo terug te zien, brak er iets in
mij door, het was het verlangen om ook zo te zijn. Ja, dat wilde ik
mij eigen maken. Zou ik je nog kunnen inhalen?
De mens die op aarde de geestelijke verbinding reeds heeft ontvangen
en ernaar leeft, is de geest aan deze zijde ver vooruit. Wanneer de
stoffelijke kwellingen worden opgeheven, gaan zij naar die oorden
die ver boven die van de aarde liggen. Het zijn begenadigde mensen
die op aarde reeds van een eeuwig leven weten. Maar nogmaals,
Jozef, wanneer zij ernaar léven, anders heeft alles geen betekenis.
‘Ja’, riep ik onverwachts, ‘zoals hij wil ik worden.’
Ik zei reeds, er was iets in mij doorgebroken, iets geboren en wakker
geworden, ik wilde mij dit eigen maken.
‘Zoals hij wil ik worden, ik wil zien en voelen zoals hij!’
‘Gij zult dit ontvangen, Gerhard’, zei de broeder, ‘gij zult voor
anderen gaan werken, zoals hij reeds op aarde doet.’
‘Ik wil het leven voelen waarin hij leeft, ja, dat leven wil ik leren
198