Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
wat ik voel<strong>de</strong> en ik zei dus: ‘Ik heb een zeer merkwaardig gevoel ontvangen,<br />
wat ik u niet durf te zeggen omdat ik mij niets wil wijsmaken.’<br />
‘Wat is het, Gerhard, zeg het mij gerust.’<br />
En toen <strong>de</strong> broe<strong>de</strong>r glimlachte, voel<strong>de</strong> ik dat hij er meer van wist.<br />
‘Als ik naar hem kijk dan zie ik <strong>Jozef</strong>, kan dat?’<br />
‘Luister, Gerhard. Hij <strong>die</strong> daar bezig is ons leven vast te leggen, is uw<br />
vriend op aar<strong>de</strong>, <strong>die</strong> u voor u heenging van ons leven heeft verteld.’<br />
Ik drukte <strong>de</strong> broe<strong>de</strong>rs han<strong>de</strong>n van louter geluk.<br />
‘<strong>Jozef</strong>! Is het<strong>Jozef</strong>? Wat een geluk hem op <strong>de</strong>ze wijze te mogen<br />
terugzien.’<br />
Tranen sprongen mij in <strong>de</strong> ogen. Hoe groot is <strong>de</strong> geest <strong>die</strong> hem<br />
leidt en hoe groot is <strong>de</strong> betekenis van <strong>de</strong>ze boodschap! Een heerlijke<br />
taak.<br />
Nu kan ik je dit alles zeggen, <strong>Jozef</strong>. Toen ik je voor het eerst zag,<br />
kon ik dat niet; ik mocht alleen nog maar toezien. Ik voel<strong>de</strong> eerbied<br />
voor <strong>de</strong> hoge lei<strong>de</strong>r en lief<strong>de</strong> voor jou.<br />
Toen kwam er een ogenblik dat ik dacht te zullen bezwijken. De<br />
hoge geest draai<strong>de</strong> zich plotseling om, zag mij aan en glimlachte. Hij<br />
wist dat wij hier waren en het contact werd verbroken. Je stond op<br />
en ging heen. Je kwam <strong>uit</strong> het voor <strong>de</strong> aar<strong>de</strong> onzichtbare blauwe waas<br />
en wan<strong>de</strong>l<strong>de</strong> door mij heen en ik hoor<strong>de</strong> je zuchten van <strong>de</strong> doorstane<br />
emoties en van <strong>de</strong> kracht van <strong>de</strong> inspiratie. Ik schrok geweldig<br />
want ik dacht: Nu zal hij mij zien. Maar o, wat een teleurstelling,<br />
je zag mij niet, ook jij <strong>de</strong>ed alsof ik er niet was. Ook jij was blind en<br />
je was toch hel<strong>de</strong>rziend? Ik riep je bij je naam, maar je hoor<strong>de</strong> mij<br />
niet. Doof, dacht ik, ook hij is doof en blind. Maar hij is toch een<br />
begenadigd instrument?<br />
‘Is hij hel<strong>de</strong>rziend?’ vroeg ik aan <strong>de</strong> broe<strong>de</strong>r.<br />
‘Niet alleen hel<strong>de</strong>rziend, doch hij kan ook onze stemmen horen.’<br />
‘Maar hij hoor<strong>de</strong> mij niet toen ik hem in het voorbijgaan bij zijn<br />
naam riep en hij wan<strong>de</strong>l<strong>de</strong> door mij heen alsof ik er niet was.’<br />
Ik was sprakeloos! Toen keer<strong>de</strong> je terug, maar nog zag of hoor<strong>de</strong> je<br />
mij niet. Wat was ik bedroefd. Hij <strong>die</strong> mij van dit leven had verteld<br />
en zei dat hij geesten zag, zag in werkelijkheid niets, was blind en<br />
doof zoals alle an<strong>de</strong>re mensen. Zo had ik het op school toch niet<br />
geleerd! Hoe gaarne had ik je willen spreken, want ik voel<strong>de</strong> je drang<br />
197