Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

More documents

Recommendations

Info

telijke cursus te beginnen. Hier voelde ik de diepe betekenis van het leven op aarde. Lang zou ik niet hoeven te wachten voor de eerste lessen zouden aanvangen, waarnaar ik natuurlijk zeer nieuwsgierig was. Men voerde mij reeds naar een ruime zaal, waar enige honderden mensen bijeen waren. Alle rangen en standen van de maatschappij waren hier tezamen. Hier kent men geen verschil en maakt men geen onderscheid tussen nationaliteiten en godsdiensten; hier waren blank en bruin één in de geest. Van blank en bruin is hier geen sprake meer, doch dat leerde ik eerst later begrijpen. Hier lachte men niet om mijn begrafenispak, want ik zag er die in lompen waren gehuld. Wij waren reeds zusters en broeders geworden en voelden voor elkaar. Zij die in lompen gehuld waren, zouden spoedig naar hogere sferen vertrekken en daar ontvingen zij hun geestelijke gewaden. Op school waren we één in alles. Ons werd in theorie het geestelijke leven verklaard. Men maakte ons duidelijk wat het leven op aarde betekende. Het geboren worden, het leven in verschillende overgangstoestanden, van de jeugd tot de ouderdom, en daarna het sterven. Al die verschillende overgangen werden ons duidelijk gemaakt. Ik zag vele menselijke sterfbedden die, naarmate de mens zich voelt, alle natuurlijk anders zijn. Dat alles was zeer machtig en leerrijk. Verder, hoe de geest de mens helpt als hij sterft, hoe aura’s worden verbroken en verbindingen tot stand worden gebracht. Daarna hoe de mensen dit leven binnentreden en al naargelang hun afstemming hun sfeer en hun geluk zullen ontvangen. Met dat alles reeds ging, wil ik de tijd met de aardse vergelijken, een maand heen. Toen kwam de broeder mij bezoeken en samen wandelden wij in de natuur en hier stelde hij mij verschillende vragen, die ik alle beantwoordde. ‘U maakt goede vorderingen’, zei hij ‘en hebt alles begrepen. U ziet hoe nuttig het is te mediteren.’ Het stemde mij gelukkig dit van mijn leermeester te horen. Met frisse moed zette ik mij weer aan de arbeid. Daarna leerden wij kosmische krachten kennen. Toen ik met mijn verhaal begon, vertelde ik je daarover. Het zijn die krachten waaraan de mens kan voelen dat hij zal sterven. Men maakte ons duidelijk hoe die grote innerlijke 182
krachten verloren kunnen gaan, waardoor de mens ze niet meer voelt. Je hebt mij zeker begrepen toen ik daarvan vertelde? Verder, de draagkracht van ons innerlijk vermogen op geestelijke afstemming. Dat ging erg diep en daar alleen al kregen wij ruim veertien dagen voor. De diepte van de menselijke ziel te voelen, is ontzagwekkend. Toch konden wij dit alles begrijpen omdat wij allen in gevoel van de aarde waren bevrijd. Dat alles houdt verband met de constitutie van het menselijk lichaam en daarin liggen de overgangstijden die de mens op aarde beleeft. Het zijn de jaren van tien, twintig en dertig, totdat de menselijke afstemming, met andere woorden de volwassen leeftijd is bereikt. Dat zijn alle kosmische gebeurtenissen, waarvan men op aarde niets voelt; doch onbewust gaat de mens daarin over. De betekenis ervan ligt in de ziel verborgen; het zijn onbewuste krachten en het is de liefde die de mens draagt. In het ontwaken – zo zou ik het willen noemen – manifesteert zich de geestelijke afstemming, die kosmisch is. De mens komt dus op aarde met een vast doel en hij kan zijn bestemming niet ontlopen. Dat alles leerden wij en begrepen het, zoals ik reeds zei, doordat wij in ons gevoel de aarde hadden verlaten. Had ik niet aan mijzelf gewerkt, dan zou ik hebben moeten wachten totdat ik aanvaardde en mijzelf had afgelegd. Wie dus niet wil, zal hier een levend dode blijven. Daarna ging de les over de eerste ogenblikken in dit leven, waarvan ik reeds vele gevoelsovergangen kende, die ik door mijn eigen leermeester mocht beleven, zoals ik je reeds heb verteld. Vergeet echter niet dat ik dit alles in flitsen vertel, daar het anders te lang zou duren en dat is de bedoeling niet, zegt de meester. Daarna leerden wij ons te verbinden en het aanvoelen van verschillende toestanden, de hellen en hemelen, van de laagste toestanden tot de hoogste sferen. Wij leerden dat elke menselijke afstemming een hel of hemel kan zijn. Daarom spreekt men hier van hemelen en hellen. Wij zagen door prachtige visioenen de hemelen aan ons geestesoog voorbijgaan en wij waren opgetogen van geluk dat ons nog zoveel schoons te wachten staat. De diepten van de hel hadden wij al geleerd en wij keerden daarna door al die overgangstoestanden terug naar de hoogste hemel van de geestelijke afstemming. Daarna leerden wij de kosmische graden kennen, maar daarvan 183
Page 1 and 2:
Jozef Rulof Zij die terugkeerden ui
Page 3 and 4:
Jozef Rulof Zij die terugkeerden ui
Page 5:
Inhoud bladzijde Voorwoord . . . .
Page 8 and 9:
Heb geen angst voor de dood Het eeu
Page 10 and 11:
‘Drie weken.’ ‘Ja, wat nu? Za
Page 12 and 13:
innerlijk droeg in mij stromen. Een
Page 14 and 15:
en de liefde. Zij wijzen mij hoe ik
Page 16 and 17:
Hij ziet door alle stof heen en mij
Page 18 and 19:
mogen beleven. Hierin zult u mijn l
Page 20 and 21:
zo lang duurt. Deze ziekte kon slep
Page 22 and 23:
en wilden met beide benen op de gro
Page 24 and 25:
tegemoet. Zij voelden ontzag, heili
Page 26 and 27:
‘Zult ge me helpen, Jozef?’ vro
Page 28 and 29:
die zelf levend dood zijn. In u lig
Page 30 and 31:
ook ik nog niet. Als het nodig is,
Page 32 and 33:
Waar bleef nu de dood en zijn macht
Page 34 and 35:
dat was de dood. Dit beeld vernield
Page 36 and 37:
en glimlachte zacht als de zoete gl
Page 38 and 39:
hem hoorde. ’s Maandagsavonds zou
Page 40 and 41:
De man zou nadenken en nog eens nad
Page 42 and 43:
onzichtbare leven; er zijn er duize
Page 44 and 45:
en hij zou het zomerland binnentred
Page 46 and 47:
HOOFDSTUK II Er is geen dood, er is
Page 48 and 49:
Ik kende mensen die geen noemenswaa
Page 50 and 51:
Geen kluizen en gebouwen zijn dik g
Page 52 and 53:
zien op die reis heel mooie natuurt
Page 54 and 55:
Een vriendin van mij is enige tijd
Page 56 and 57:
toen je je ogen uitwreef, had die v
Page 58 and 59:
omdat je treurde en met haar was ve
Page 60 and 61:
met de dood te maken. Veronderstel
Page 62 and 63:
lijke uren die zullen komen en ook
Page 64 and 65:
Rustig sprak zij woord voor woord u
Page 66 and 67:
en ze zou het werk kunnen lezen.
Page 68 and 69:
hoofd gekregen. Is dat niet wonderl
Page 70 and 71:
stilletjes ging ik heen. ‘Vaarwel
Page 72 and 73:
door mijn hulp, dus door onze krach
Page 74 and 75:
het haar zelf hoorde zeggen en zij
Page 76 and 77:
heb leren kennen, want zij is groot
Page 78 and 79:
dicht naast haar. ‘Je moet nu een
Page 80 and 81:
een grote schat om met die innerlij
Page 82 and 83:
gegaan, zei Alcar tot mij: ‘Wanne
Page 84 and 85:
stand gebracht. Ik voelde mij bewus
Page 86 and 87:
Weer zag ik die verschijning, doch
Page 88 and 89:
ding die ik met moeder en Greetje b
Page 90 and 91:
van kunt vormen. Dat moet je eerst
Page 92 and 93:
Dit werk is heel mooi; ik doe het m
Page 94 and 95:
Daarna ging Jeanne verder: ‘Ik he
Page 96 and 97:
ik doe, iedere dag ga ik met de dod
Page 98 and 99:
met zijn zweep op het voertuig en r
Page 100 and 101:
Duizend gedachten warrelden door mi
Page 102 and 103:
Ik vroeg aan Alcar, waarom Gerhard
Page 104 and 105:
schrijvend medium te kunnen dienen,
Page 106 and 107:
Maar het kostte veel kracht en insp
Page 108 and 109:
kruipen, maar ze zijn onzichtbaar v
Page 110 and 111:
krachten aan het werk en die kracht
Page 112 and 113:
en ik begreep dat ik zou sterven. I
Page 114 and 115:
Na een korte pauze zei hij: ‘Ik w
Page 116 and 117:
ed uit, dat meer een rustbank was,
Page 118 and 119:
aan denkt, neemt je geheel in besla
Page 120 and 121:
Hij keek mij aan als verwachtte hij
Page 122 and 123:
Maar hoe verwonderd was ik toen hij
Page 124 and 125:
leven, daarvoor is het te ernstig.
Page 126 and 127:
‘U leeft op mijn kracht en wil en
Page 128 and 129:
mige toestand opgetrokken en waarom
Page 130 and 131:
lijk, en omdat ik onnatuurlijk was,
Page 132 and 133: zich dus op aarde vergeten en het l
Page 134 and 135: die onbekende wereld, waarvan zij n
Page 136 and 137: Straks zal het u duidelijk worden d
Page 138 and 139: U kent mijn leven als dat van uzelf
Page 140 and 141: Spoedig was ik gereed om heen te ga
Page 142 and 143: kon nog niet aan andere kleren denk
Page 144 and 145: Hij was mij reeds ver vooruit gewan
Page 146 and 147: ‘Dan liggen die andere gedachten
Page 148 and 149: ‘Dit komt omdat u nog steeds niet
Page 150 and 151: Nee, dat was te veel voor mij. Had
Page 152 and 153: geen antwoord. De broeder zag ik ni
Page 154 and 155: te worden als je je niet kalm houdt
Page 156 and 157: ik bij hen hoorde en vroeg hun om v
Page 158 and 159: hoogst gevaarlijk spel, met uw gehe
Page 160 and 161: nu maar al te goed, hadden zij geen
Page 162 and 163: ‘Weet u waar zij wonen?’ vroeg
Page 164 and 165: Ik keek de broeder aan, die mij vro
Page 166 and 167: Wat bezielt hen om mij niet te herk
Page 168 and 169: Is het nacht of is het dag?’ vroe
Page 170 and 171: verplaatsten wij ons. Alles verdwee
Page 172 and 173: vader, ik heb zoveel over u horen v
Page 174 and 175: dat het heilige licht van het spiri
Page 176 and 177: mij aan en ook hij was gelukkig. Wa
Page 178 and 179: u andere toestanden beleven, die ik
Page 180 and 181: Hier, onder deze mensen, bevinden z
Page 184 and 185: egrepen wij niet veel, doch door da
Page 186 and 187: steeds verder, totdat u de eerste s
Page 188 and 189: Het was iemand van middelbare leeft
Page 190 and 191: had ik nog niet beleefd. Achter mij
Page 192 and 193: te vertellen. Zij leefden, en de me
Page 194 and 195: schrikkelijk leven zien, wat voor h
Page 196 and 197: zien. Ik wilde het gezicht van de m
Page 198 and 199: en sterke wil om ons leven te leren
Page 200 and 201: te bereiken. Hoe verder - luister n
Page 202 and 203: leven, Jozef, het was voor mij een
Page 204 and 205: wanneer zij nog in leven zijn. Geef
Page 206 and 207: mij alles eigen. Maanden gingen erm
Page 208 and 209: telijke lessen zijn. Toen dit voorb
Page 210 and 211: mens die er even wild uitzag als di
Page 212 and 213: ‘Rustig zijn’, zei de broeder.
Page 214 and 215: Maar de moeder zei nu: ‘Kindlief,
Page 216 and 217: nen. Als een opgejaagd hert rende i
Page 218 and 219: de meest onmenselijke toestand, zoa
Page 220 and 221: geschieden, daar zal ik voor waken.
Page 222 and 223: waren tegen te houden en naar hun g
Page 224 and 225: dwenen. Lange tijd vertoefde ik in
Page 226 and 227: ‘Nu trokken wij eropuit om de eer
Page 228 and 229: moet ik u danken; maar u wilt geen
Page 230 and 231: De boeken die Jozef Rulof mediamiek
show all

Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?