23.09.2013 Views

Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

va<strong>de</strong>r, ik heb zoveel over u horen vertellen.’<br />

‘Toen je nog klein was, kwam ik reeds weer van tijd tot tijd op aar<strong>de</strong>.<br />

Ik zal je iets van mijn leven vertellen; kom hier naast mij zitten.’<br />

Wij namen in een hoek van <strong>de</strong> kamer plaats, ook mijn leermeester,<br />

en nu vertel<strong>de</strong> grootva<strong>de</strong>r van zijn leven. O, wat een schoon ogenblik<br />

was dat! Hij vertel<strong>de</strong> van zijn leven op aar<strong>de</strong> en van zijn overgaan tot<br />

aan dit weerzien. Hoe groots was toch alles. Tevens open<strong>de</strong> het mijn<br />

ogen. Hij leef<strong>de</strong> in <strong>de</strong> twee<strong>de</strong> sfeer en was een gelukkige geest. Hij<br />

waakte over haar, zijn kind, over mijn moe<strong>de</strong>r.<br />

Is het niet won<strong>de</strong>rlijk, <strong>Jozef</strong>? Zal <strong>de</strong> mens dit ooit kunnen begrijpen?<br />

Ik vertel je <strong>de</strong> heilige waarheid, <strong>Jozef</strong>, ik mocht dit alles beleven.<br />

Dit moet men beleven om het won<strong>de</strong>rlijke te kunnen aanvoelen en<br />

eerst dan dankt <strong>de</strong> mens zijn Va<strong>de</strong>r, zijn God.<br />

Hoe groot was thans mijn geluk. Lang waren wij bijeen, maar wij<br />

zou<strong>de</strong>n hier niet kunnen blijven.<br />

‘Volg je lei<strong>de</strong>r, doe wat hij zal zeggen, Gerhard’, zei grootva<strong>de</strong>r.<br />

‘Werk aan jezelf, ik zorg en waak over hen allen!’<br />

‘Dat is een grote troost’, zei ik, ‘nu kan ik met een gerust hart aan<br />

mijzelf werken.’<br />

‘Wij zullen elkaar terugzien; ik zal mijn kin<strong>de</strong>ren helpen, zo ook<br />

jouw vrouw en kind.’<br />

‘Weet u waar zij zijn?’<br />

‘Hiernaast, volg mij. Vergeet niet dat zij slapen en <strong>die</strong> rust nodig<br />

hebben. Zul je hen in stilte na<strong>de</strong>ren?’<br />

‘In rust, grootva<strong>de</strong>r, in rust.’<br />

Hij geleid<strong>de</strong> mij naar hen <strong>die</strong> mij toebehoor<strong>de</strong>n. Daar lag mijn lief<br />

kind en aan <strong>de</strong> an<strong>de</strong>re zij<strong>de</strong> haar moe<strong>de</strong>r, mijn vrouw. <strong>Zij</strong> droom<strong>de</strong><br />

van een weerzien, maar dat ik hier stond en zo dichtbij was, haar aandachtig<br />

bekeek en haar droom volg<strong>de</strong>, nee, dat zou zij niet kunnen<br />

aanvaar<strong>de</strong>n. Dat was te <strong>die</strong>p voor haar eenvoudig gemoed. Maar<br />

eens, eens zou<strong>de</strong>n ook haar ogen wor<strong>de</strong>n geopend. Nee, zij kon niet<br />

slecht van mij <strong>de</strong>nken; in haar lag lief<strong>de</strong>, lief<strong>de</strong> voor mij, en ik moest<br />

<strong>de</strong>nken aan mijn eigen, mij opgeleg<strong>de</strong>, droom. Nu zou ik haar kunnen<br />

laten dromen en ik voel<strong>de</strong> hoe ik haar zou kunnen bereiken.<br />

Zo liet men <strong>de</strong> mens dromen. Dromen <strong>die</strong> hun <strong>uit</strong> <strong>de</strong> geest wor<strong>de</strong>n<br />

gegeven. Dromen <strong>die</strong> voorspellingen zijn, dromen van lief<strong>de</strong> en<br />

172

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!