Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
nog woon<strong>de</strong>. Ik herken<strong>de</strong> verschillen<strong>de</strong> meubelen, <strong>die</strong> ik zelf op <strong>de</strong><br />
plaats had gezet waar zij nu nog ston<strong>de</strong>n.<br />
‘Moe<strong>de</strong>r’, riep ik heel hard, ‘moe<strong>de</strong>r, ik ben hier, Gerhard!’<br />
Aandachtig luister<strong>de</strong> ik, maar ook hier geen antwoord. Wat <strong>de</strong><br />
broe<strong>de</strong>r mij had dui<strong>de</strong>lijk gemaakt, was ik in <strong>de</strong>ze spanning reeds<br />
weer vergeten. Ik ren<strong>de</strong> <strong>de</strong> kamer in waar ik vaak vertoefd had, maar<br />
zag niemand. Zou ik een twee<strong>de</strong> teleurstelling hebben te on<strong>de</strong>rgaan?<br />
Hoe verschrikkelijk zou dat zijn. De broe<strong>de</strong>r nam mijn hand in <strong>de</strong><br />
zijne en hield mij staan<strong>de</strong>.<br />
‘Ik zal u helpen, gij kunt u nog steeds niet concentreren. Kijk, daar!<br />
‘Ik keek naar <strong>de</strong> plaats waarop <strong>de</strong> broe<strong>de</strong>r mij opmerkzaam maakte<br />
en toen zag ik mijn moe<strong>de</strong>r. Ik vloog op haar af en riep: ‘Moe<strong>de</strong>r,<br />
moe<strong>de</strong>r, ik ben hier, Gerhard.’<br />
Doch moe<strong>de</strong>r <strong>de</strong>ed alsof ik er niet was.<br />
Nogmaals riep ik haar. ‘Moe<strong>de</strong>r, kijk, ik leef, ik ben hier. U <strong>de</strong>nkt<br />
dat ik <strong>dood</strong> ben, maar ik leef.’<br />
Doch moe<strong>de</strong>r zag mij niet en hoor<strong>de</strong> mij niet, ik bleef voor haar<br />
onzichtbaar.<br />
‘Hoort u mij niet?’<br />
Ik kuste haar op bei<strong>de</strong> wangen, maar zij <strong>de</strong>ed alsof zij mij niet voel<strong>de</strong>.<br />
Ik dacht door <strong>de</strong> grond te zinken.<br />
‘Moe<strong>de</strong>r, wat bent u hard! Wat heb ik dan toch gedaan? Kijk mij<br />
aan, ik ben het. Wat heeft dit alles te betekenen?’<br />
Plotseling zei moe<strong>de</strong>r iets tegen iemand <strong>die</strong> ook aanwezig bleek te<br />
zijn. Ik hoor<strong>de</strong> spreken, maar het was zo vreemd. Weer trachtte ik<br />
moe<strong>de</strong>r te bereiken, maar het lukte mij niet. Ik raakte mijn zelfbeheersing<br />
kwijt en voel<strong>de</strong> mijn angst weer terugkeren. Nogmaals<br />
schreeuw<strong>de</strong> ik heel hard, maar ook nu hoor<strong>de</strong> zij mij niet. Weer<br />
hoor<strong>de</strong> ik haar tot iemand spreken, nu meer van nabij, en toen zag<br />
ik wie daar had gesproken; ik zag mijn vrouw.<br />
‘Hebt u mij geroepen?’ vroeg zij.<br />
Meer hoor<strong>de</strong> ik niet, want ik vloog op haar af en drukte haar aan<br />
mijn borst. Verschrikkelijk, zij voel<strong>de</strong> mij niet. <strong>Zij</strong> verwij<strong>de</strong>r<strong>de</strong> zich<br />
en het lukte mij niet haar tegen te hou<strong>de</strong>n. Ik hing aan haar hals en<br />
wil<strong>de</strong> haar zodoen<strong>de</strong> beletten zich te verwij<strong>de</strong>ren. Maar zij <strong>de</strong>ed wat<br />
zij wil<strong>de</strong>. De harten van <strong>de</strong> mensen op aar<strong>de</strong> zijn versteend, dacht ik.<br />
165