Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

More documents

Recommendations

Info

nu maar al te goed, hadden zij geen geestelijk bezit. Op die wijze zouden zij het ook nooit ontvangen noch zich eigen kunnen maken. Zij leefden er niet naar en waren grofstoffelijk, soms zelfs gemeen, heel gemeen. Op hun gelaat kon men hun godsdienst lezen, ze brandden kaarsen en wierook en scholden op andere godsdiensten en mensen. Nu doorzag ik dit alles, nu wist ik wat al dat aardse betekende. Hoeveel kaarsen zou mijn moeder voor mij hebben laten aansteken? Misschien tientallen, en toch was ik niet in de hemel en zou er door die kaarsen ook nooit komen. Maar de kerk, haar godsdienst en geloof, spoorden haar aan zo te handelen. Ik moest aan mijzelf werken, anders zou ik er niet komen en ik wilde dit ernstig. Op aarde kende ik mensen die een ander niets gunden en toch waren zij vroom en geloofden dat ook zij in het paradijs zouden komen. Nu zag ik reeds hun verwrongen gezichten en hoorde hen schreeuwen en vragen: Waarom en waarvoor? Zij zouden hun hemel ontvangen en de poorten des hemels zouden voor hen geopend worden, maar wat voor een hemel? O, als zij hier zouden aankomen, dan was hun leed verschrikkelijk. Hoe meer strijd men op aarde ontving, des te gelukkiger zou de mens aan deze zijde zijn. Nu voelde ik het, nu ik mijzelf had leren kennen. Eindelijk kwam de broeder mij roepen en spoedig waren wij buiten. Alles was vreemd voor mij, ik zal je dat vertellen, Jozef. Wij wandelden in de natuur, maar onder het wandelen zag ik dat de natuur en alles om mij heen verwaasde. Toen voelde ik mij lichter worden en mijn omgeving was verdwenen. Alles was voor mij opgelost. Wij waren in de kosmos opgenomen en zweefden in de ruimte, op weg naar de aarde. Ik bleef in hetzelfde licht, het licht dat om mij heen lag en dat ik het mijne mocht noemen. Dit was dus mijn eigen afstemming, de liefde die ik bezat. In dat licht zou ik de aarde zien. De broeder maakte mij alles duidelijk en ik vroeg hem veel over de dingen die wij op onze weg tegenkwamen. Je kunt je niet voorstellen hoe machtig het is, in het universum te zweven. Ik voelde me alsof ik op aarde leefde en toch wist ik dat ik daar was gestorven. Wel zag en hoorde ik alles, maar ik begreep er nog weinig van. Dat oplossen van 160
mijn sfeer vond ik wonderlijk. De mensen op aarde zullen zich daaromtrent geen denkbeeld kunnen vormen, doch eens zullen allen het beleven. Ik zag planeten, sterren en andere lichamen en daarop leefden mensen, mensen zoals wij, maar in een hogere toestand. Wij kwamen andere wezens tegen, maar die mensen kon ik alleen waarnemen door de krachten van mijn leermeester. Dit alles is concentratie, het innerlijk instellen, het overgaan op die afstemmingen, maar het vermogen daartoe bezat ik nog niet. Ik vroeg aan de broeder hoelang ik reeds in de sferen was. Hij zei: ‘Zes maanden en enige dagen, volgens aardse tijd.’ Zes maanden? Voor mij leek het een eeuwigheid. Ik dacht aan mijn vrouw en kind. Hoe zou ik hen terugzien en hen kunnen vinden? Wat zouden zij gelukkig zijn wanneer ik in hun midden was. Toen werd het duister om mij heen, maar daarna zag ik weer vanuit mijn eigen afstemming, want mijn licht bleef en toch bevond ik mij in een onbekende duisternis. Toen ik de broeder vroeg wat dit betekende, zei hij: ‘Wij bevinden ons in de sfeer der aarde.’ Wonderlijk, dacht ik. ‘Waar dacht u zich mee te verbinden?’ vroeg de broeder mij. Verbinden? Wat was verbinden? ‘U wilt naar uw vrouw en kind, nietwaar?’ ‘Ja, gaarne.’ ‘Dan zal ik mij op u concentreren en u blijft aan uw vrouw en kind denken; dat is verbinden. Door aan iets te denken en ons daarop te concentreren, zullen wij verbinding krijgen.’ Nu begreep ik wat verbinden betekende. Ik dacht dus aan mijn huis op aarde; daar zou ik hen vinden. Het was niet eens moeilijk en omdat ik verlangde, bleef ik met hen in verbinding. Niets scheen mij eenvoudiger. ‘Kijk’, zei de broeder, ‘daar voor u, dat is de aarde.’ Ik zag een machtige bol en uit die bol zag ik een zwak licht stralen. Om de bol zag ik een cirkel van licht, die er nauw omheen lag. ‘De uitstraling van de aarde’, zei de broeder. ‘Dat is de planeet aarde; daar leefde u, daar bent u gestorven.’ Groots was het wat ik waarnam. 161
Page 1 and 2:
Jozef Rulof Zij die terugkeerden ui
Page 3 and 4:
Jozef Rulof Zij die terugkeerden ui
Page 5:
Inhoud bladzijde Voorwoord . . . .
Page 8 and 9:
Heb geen angst voor de dood Het eeu
Page 10 and 11:
‘Drie weken.’ ‘Ja, wat nu? Za
Page 12 and 13:
innerlijk droeg in mij stromen. Een
Page 14 and 15:
en de liefde. Zij wijzen mij hoe ik
Page 16 and 17:
Hij ziet door alle stof heen en mij
Page 18 and 19:
mogen beleven. Hierin zult u mijn l
Page 20 and 21:
zo lang duurt. Deze ziekte kon slep
Page 22 and 23:
en wilden met beide benen op de gro
Page 24 and 25:
tegemoet. Zij voelden ontzag, heili
Page 26 and 27:
‘Zult ge me helpen, Jozef?’ vro
Page 28 and 29:
die zelf levend dood zijn. In u lig
Page 30 and 31:
ook ik nog niet. Als het nodig is,
Page 32 and 33:
Waar bleef nu de dood en zijn macht
Page 34 and 35:
dat was de dood. Dit beeld vernield
Page 36 and 37:
en glimlachte zacht als de zoete gl
Page 38 and 39:
hem hoorde. ’s Maandagsavonds zou
Page 40 and 41:
De man zou nadenken en nog eens nad
Page 42 and 43:
onzichtbare leven; er zijn er duize
Page 44 and 45:
en hij zou het zomerland binnentred
Page 46 and 47:
HOOFDSTUK II Er is geen dood, er is
Page 48 and 49:
Ik kende mensen die geen noemenswaa
Page 50 and 51:
Geen kluizen en gebouwen zijn dik g
Page 52 and 53:
zien op die reis heel mooie natuurt
Page 54 and 55:
Een vriendin van mij is enige tijd
Page 56 and 57:
toen je je ogen uitwreef, had die v
Page 58 and 59:
omdat je treurde en met haar was ve
Page 60 and 61:
met de dood te maken. Veronderstel
Page 62 and 63:
lijke uren die zullen komen en ook
Page 64 and 65:
Rustig sprak zij woord voor woord u
Page 66 and 67:
en ze zou het werk kunnen lezen.
Page 68 and 69:
hoofd gekregen. Is dat niet wonderl
Page 70 and 71:
stilletjes ging ik heen. ‘Vaarwel
Page 72 and 73:
door mijn hulp, dus door onze krach
Page 74 and 75:
het haar zelf hoorde zeggen en zij
Page 76 and 77:
heb leren kennen, want zij is groot
Page 78 and 79:
dicht naast haar. ‘Je moet nu een
Page 80 and 81:
een grote schat om met die innerlij
Page 82 and 83:
gegaan, zei Alcar tot mij: ‘Wanne
Page 84 and 85:
stand gebracht. Ik voelde mij bewus
Page 86 and 87:
Weer zag ik die verschijning, doch
Page 88 and 89:
ding die ik met moeder en Greetje b
Page 90 and 91:
van kunt vormen. Dat moet je eerst
Page 92 and 93:
Dit werk is heel mooi; ik doe het m
Page 94 and 95:
Daarna ging Jeanne verder: ‘Ik he
Page 96 and 97:
ik doe, iedere dag ga ik met de dod
Page 98 and 99:
met zijn zweep op het voertuig en r
Page 100 and 101:
Duizend gedachten warrelden door mi
Page 102 and 103:
Ik vroeg aan Alcar, waarom Gerhard
Page 104 and 105:
schrijvend medium te kunnen dienen,
Page 106 and 107:
Maar het kostte veel kracht en insp
Page 108 and 109:
kruipen, maar ze zijn onzichtbaar v
Page 110 and 111: krachten aan het werk en die kracht
Page 112 and 113: en ik begreep dat ik zou sterven. I
Page 114 and 115: Na een korte pauze zei hij: ‘Ik w
Page 116 and 117: ed uit, dat meer een rustbank was,
Page 118 and 119: aan denkt, neemt je geheel in besla
Page 120 and 121: Hij keek mij aan als verwachtte hij
Page 122 and 123: Maar hoe verwonderd was ik toen hij
Page 124 and 125: leven, daarvoor is het te ernstig.
Page 126 and 127: ‘U leeft op mijn kracht en wil en
Page 128 and 129: mige toestand opgetrokken en waarom
Page 130 and 131: lijk, en omdat ik onnatuurlijk was,
Page 132 and 133: zich dus op aarde vergeten en het l
Page 134 and 135: die onbekende wereld, waarvan zij n
Page 136 and 137: Straks zal het u duidelijk worden d
Page 138 and 139: U kent mijn leven als dat van uzelf
Page 140 and 141: Spoedig was ik gereed om heen te ga
Page 142 and 143: kon nog niet aan andere kleren denk
Page 144 and 145: Hij was mij reeds ver vooruit gewan
Page 146 and 147: ‘Dan liggen die andere gedachten
Page 148 and 149: ‘Dit komt omdat u nog steeds niet
Page 150 and 151: Nee, dat was te veel voor mij. Had
Page 152 and 153: geen antwoord. De broeder zag ik ni
Page 154 and 155: te worden als je je niet kalm houdt
Page 156 and 157: ik bij hen hoorde en vroeg hun om v
Page 158 and 159: hoogst gevaarlijk spel, met uw gehe
Page 162 and 163: ‘Weet u waar zij wonen?’ vroeg
Page 164 and 165: Ik keek de broeder aan, die mij vro
Page 166 and 167: Wat bezielt hen om mij niet te herk
Page 168 and 169: Is het nacht of is het dag?’ vroe
Page 170 and 171: verplaatsten wij ons. Alles verdwee
Page 172 and 173: vader, ik heb zoveel over u horen v
Page 174 and 175: dat het heilige licht van het spiri
Page 176 and 177: mij aan en ook hij was gelukkig. Wa
Page 178 and 179: u andere toestanden beleven, die ik
Page 180 and 181: Hier, onder deze mensen, bevinden z
Page 182 and 183: telijke cursus te beginnen. Hier vo
Page 184 and 185: egrepen wij niet veel, doch door da
Page 186 and 187: steeds verder, totdat u de eerste s
Page 188 and 189: Het was iemand van middelbare leeft
Page 190 and 191: had ik nog niet beleefd. Achter mij
Page 192 and 193: te vertellen. Zij leefden, en de me
Page 194 and 195: schrikkelijk leven zien, wat voor h
Page 196 and 197: zien. Ik wilde het gezicht van de m
Page 198 and 199: en sterke wil om ons leven te leren
Page 200 and 201: te bereiken. Hoe verder - luister n
Page 202 and 203: leven, Jozef, het was voor mij een
Page 204 and 205: wanneer zij nog in leven zijn. Geef
Page 206 and 207: mij alles eigen. Maanden gingen erm
Page 208 and 209: telijke lessen zijn. Toen dit voorb
Page 210 and 211:
mens die er even wild uitzag als di
Page 212 and 213:
‘Rustig zijn’, zei de broeder.
Page 214 and 215:
Maar de moeder zei nu: ‘Kindlief,
Page 216 and 217:
nen. Als een opgejaagd hert rende i
Page 218 and 219:
de meest onmenselijke toestand, zoa
Page 220 and 221:
geschieden, daar zal ik voor waken.
Page 222 and 223:
waren tegen te houden en naar hun g
Page 224 and 225:
dwenen. Lange tijd vertoefde ik in
Page 226 and 227:
‘Nu trokken wij eropuit om de eer
Page 228 and 229:
moet ik u danken; maar u wilt geen
Page 230 and 231:
De boeken die Jozef Rulof mediamiek
show all

Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?