Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Nee, dat was te veel voor mij. Had ik haar ooit bedrogen? Kon zij zó<br />
over mij <strong>de</strong>nken? Wie was <strong>die</strong> an<strong>de</strong>re? Wat bedoel<strong>de</strong> zij met ‘het is<br />
verschrikkelijk’ en ‘nu hij <strong>dood</strong> is, leer je <strong>de</strong> mens kennen’? O, kon<br />
ik maar ophou<strong>de</strong>n; ik werd duizelig van mijn eigen gedachten. Dat<br />
zou ik haar afleren; ik wil<strong>de</strong> zien wie achter mij om zo over mij kon<br />
spreken.<br />
Mijn keel werd weer dik en ik kreeg een vreselijke dorst. Toen<br />
trachtte ik mijzelf tot kalmte te brengen maar het lukte mij niet.<br />
Nogmaals keer<strong>de</strong> ik in gedachten naar <strong>de</strong> aar<strong>de</strong> terug, ik wil<strong>de</strong> <strong>de</strong><br />
waarheid weten. Wie bezoe<strong>de</strong>l<strong>de</strong> mijn naam? Wie maakte mij slecht<br />
na mijn aardse <strong>dood</strong>? Ik was in een toestand gekomen zoals ik nog<br />
niet had beleefd. Daarbij kwam <strong>die</strong> verschrikkelijke dorst, want mijn<br />
keelpijn en koorts kwamen weer terug. Zou ik dan nooit daarvan<br />
bevrijd wor<strong>de</strong>n? In mijn borst voel<strong>de</strong> ik een steken<strong>de</strong> pijn komen,<br />
ook kreeg ik <strong>die</strong> angst weer <strong>die</strong> ik al <strong>die</strong> tijd op aar<strong>de</strong> had gehad.<br />
Ik schreeuw<strong>de</strong> om hulp, maar er was niemand in mijn omgeving.<br />
Toen riep ik om <strong>de</strong> broe<strong>de</strong>r, maar ook hij kwam niet, zodat ik alleen<br />
bleef met al <strong>die</strong> narigheid en ellen<strong>de</strong>. Aan <strong>die</strong> lelijke praatjes wil<strong>de</strong> ik<br />
een ein<strong>de</strong> maken; ik was niet <strong>dood</strong>, ik leef<strong>de</strong>, en had haar niet bedrogen,<br />
nooit! Ik zou haar laten zien dat ik mij voor haar niet hoef<strong>de</strong> te<br />
schamen, want ik was niet gemeen, zoals zij van mij dacht.<br />
Ik vrees<strong>de</strong> gek te wor<strong>de</strong>n en sloeg mijzelf in mijn wanhoop met<br />
mijn gebal<strong>de</strong> vuist op <strong>de</strong> borst, zodat ik ineen dreig<strong>de</strong> te zinken.<br />
Daarna sprong ik op van <strong>de</strong> plaats waar ik had gelegen en liep als een<br />
wil<strong>de</strong> in het rond. Ik kon bijna geen geluid meer geven en voel<strong>de</strong><br />
mijn lichaam gloeien zoals het op aar<strong>de</strong> had gegloeid toen <strong>de</strong> koorts<br />
op het hoogst was.<br />
Doch ik moest mij kalm hou<strong>de</strong>n, want ik verviel van het een in het<br />
an<strong>de</strong>re en was tot niets meer in staat. Ik wil<strong>de</strong> rustig zijn en <strong>de</strong>nken,<br />
maar het lukte mij niet, hoe ik dit ook wil<strong>de</strong>. Het was reeds te laat,<br />
ik had mijn zelfbeheersing verloren en voel<strong>de</strong> mij alsof ik heen en<br />
weer werd geslingerd.<br />
Waar was <strong>de</strong> broe<strong>de</strong>r, waarom liet men mij nu alleen? Ik kon bijna<br />
niet meer <strong>uit</strong> mijn ogen kijken, <strong>de</strong> natuur en alles om mij heen veran<strong>de</strong>r<strong>de</strong>.<br />
Het licht dat ik had waargenomen verzwakte en het was alsof<br />
het duister werd. Geen licht, geen mens waaraan ik iets kon vragen!<br />
150
Change language