Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
De mensen met <strong>die</strong> an<strong>de</strong>re gelaatskleur, zoals u hebt gezien, zullen<br />
spoedig van hier gaan. <strong>Zij</strong> <strong>die</strong> hier leven, hebben zich dus op aar<strong>de</strong><br />
niets eigengemaakt. Uw lief<strong>de</strong> voor an<strong>de</strong>ren red<strong>de</strong> u van een algehele<br />
on<strong>de</strong>rgang; an<strong>de</strong>rs zoudt gij in een an<strong>de</strong>re sfeer zijn binnengetre<strong>de</strong>n.<br />
Hier is alles kaal en grijs, nietwaar, maar wij kennen an<strong>de</strong>re lan<strong>de</strong>n<br />
<strong>die</strong> schoner zijn en waar <strong>de</strong> mens niets dan geluk ontmoet. Daar<br />
zijn ook bloemen en groen en men draagt daar geestelijke gewa<strong>de</strong>n.<br />
Het verbaast mij hoe u over <strong>de</strong> natuur <strong>de</strong>nkt en uw vergelijkingen<br />
maakt. U hebt <strong>de</strong>ze natuur echter aardig beschreven, doch vergeet<br />
niet dat u uw eigen beeld beschreef. U bent als <strong>de</strong> natuur.’<br />
‘Wat zegt u, ben ik als <strong>de</strong> natuur?’<br />
Wanneer dat zo is, dacht ik, dan ligt in mij <strong>de</strong> herfst en is het ook<br />
mistig in mij. Ik moest er zelf om lachen.<br />
Doch <strong>de</strong> broe<strong>de</strong>r bleef ernstig en zei: ‘Lach niet, lieve vriend, wacht<br />
nog wat, ik heb u an<strong>de</strong>re dingen te vertellen. Kostelijk zijn uw gedachten<br />
van het leven en <strong>de</strong> natuur aan <strong>de</strong>ze zij<strong>de</strong>. Ik raad u echter aan om<br />
an<strong>de</strong>rs te gaan <strong>de</strong>nken. Op <strong>de</strong>ze wijze komt u er niet. Nogmaals, u<br />
hebt uw eigen beeld beschreven en <strong>de</strong>nk daar maar eens over na. De<br />
natuur is het evenbeeld van uw innerlijke afstemming. Hoe mooier u<br />
<strong>de</strong>nkt en hoe zuiver<strong>de</strong>r uw gedachten zijn, zo zal tevens uw omgeving<br />
veran<strong>de</strong>ren en schoner wor<strong>de</strong>n. De natuur is zoals gij uzelf voelt: er is<br />
leven, doch er is geen geestelijke lief<strong>de</strong> en geen bewustzijn. Daarom is<br />
alles grijs en mistig, en bent u, evenals zij, innerlijk ziek.’<br />
Ik beef<strong>de</strong>.<br />
De broe<strong>de</strong>r sprak ver<strong>de</strong>r: ‘Het zal hier niet gaan regenen, zoals u<br />
dacht, maar het zal hier nog duizen<strong>de</strong>n jaren zo blijven, totdat <strong>de</strong>ze<br />
sfeer zich in een sfeer van licht zal oplossen. Er is hier geen licht en<br />
ook in u is geen licht.<br />
Licht aan <strong>de</strong>ze zij<strong>de</strong> te bezitten, waar<strong>de</strong> vriend, is weten. Licht te<br />
bezitten is geluk, louter geluk, en dat is het leven, dat in alles is, lief<br />
te hebben. Dat is het kruis dat God ons te dragen heeft gegeven, te<br />
aanvaar<strong>de</strong>n. Dat is lief<strong>de</strong> te voelen voor an<strong>de</strong>ren en <strong>de</strong> ernst van het<br />
leven te begrijpen. Dan spreekt men niet van stumperds; dan eerbiedigt<br />
men het leven overal en altijd.’<br />
Ik meen<strong>de</strong> door <strong>de</strong> grond te zinken; hij wist waaraan ik had<br />
gedacht.<br />
145