Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor

krachten aan het werk en die krachten hadden met mij te maken.
Er ging in mij iets breken; met een geestelijk probleem was ik verbonden
en dat was mijn aardse dood.
Zo zullen veel mensen hun dood van tevoren voelen en dit toch
niet begrijpen omdat zij onnatuurlijk zijn en die natuurkrachten hebben
gesmoord. Dat alles komt omdat wij het geestelijke leven niet
willen leren kennen. De eeuwige vlam die in ons is kan niet branden,
omdat we haar geen geestelijk voedsel geven. Dan is de mens een
levende dode.
Voel je wat ik bedoel, waarom ik angstig was en wat die angst betekende?
Hoe natuurlijk is het, en hoe diep. Het gevoel daarvoor, dat
ik had moeten bezitten om dit alles van tevoren te kunnen aanvoelen,
bezit jij, Jozef. Jouw gevoel, jouw innerlijk vindt afstemming op
dit leven. Jij en al die andere mensen die eenzelfde afstemming bezitten,
staan voor die natuurkrachten open. Een groot geluk is het, dit
gevoel innerlijk te bezitten. Aan deze zijde is het licht en licht betekent
wijsheid van geest. Hoe zou ik die geestelijke inwerking hebben
kunnen aanvoelen? Dood was voor mij immers dood! In mijn diepste
innerlijk moest ik het eeuwige leven voelen, doch ik voelde het
niet. Duizenden mensen zullen die krachten niet voelen en toch ligt
het zo dicht bij hen, want ze zijn het zelf. Men kan het alleen vóelen
en wanneer zij zichzelf stuk voor stuk willen afbreken, hun hoofden
willen buigen, zolang zoeken totdat zij zichzelf hebben gevonden,
dan eerst gaat er een andere wereld voor hen open en zien zij heerlijke
natuurtaferelen, horen zij schone muziek en voelen ze de stilte des
geestes. En is het niet de moeite waard dit alles te ontvangen?
Daarvoor heeft de mens zichzelf te zoeken, want diep, heel diep in
hem ligt de eeuwige afstemming. Oud en jong, arm en rijk, geleerd
en niet geleerd, wij allen hebben het te leren; wij zijn kinderen van
één Vader. De voorspelling nu die in mij lag, die ik voelde en mij
onrustig maakte, de voorspelling dat ik zou sterven, ging dus door
gebrek aan geestelijke afstemming en liefdekracht verloren.
Tot aan de laatste dag hield ik mij staande en toen ik ’s morgens
wakker werd, was het de laatste dag van mijn leven op aarde. Maar
laat ik niet vooruit lopen. De laatste dag dat ik werkte en ’s avonds
thuiskwam, ging ik aanstonds naar bed, want ik had koorts en voel-
110