Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Zij die terugkeerden uit de dood - Jozef Rulof.pdf - Overspoor
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
sen niets weten en ook niet zou<strong>de</strong>n kunnen weten. Ver, heel ver<br />
zagen <strong>de</strong> geesten voor<strong>uit</strong>, wanneer zij dat wil<strong>de</strong>n. Voor mij was het<br />
een les en het leer<strong>de</strong> mij tevens dat ik mij gerust in alles kon overgeven.<br />
Ik voel<strong>de</strong> een <strong>die</strong>p ontzag voor dit grote probleem. In alles lag<br />
<strong>de</strong> heilige leiding. <strong>Zij</strong> <strong>die</strong> op aar<strong>de</strong> had<strong>de</strong>n geleefd en aan gene zij<strong>de</strong><br />
voortleef<strong>de</strong>n, ken<strong>de</strong>n geheimen en waarhe<strong>de</strong>n <strong>die</strong> voor ons aardse<br />
mensen verborgen bleven totdat ook wij dat leven zou<strong>de</strong>n binnentre<strong>de</strong>n.<br />
Dan eerst gingen wij in al <strong>die</strong> geheimen over. Dan waren problemen<br />
en won<strong>de</strong>ren geen problemen en won<strong>de</strong>ren meer, daar leer<strong>de</strong>n<br />
wij <strong>de</strong> waarachtige werkelijkheid kennen. <strong>Zij</strong> <strong>die</strong> vóór ons waren<br />
heengegaan, leef<strong>de</strong>n in dat machtige leven achter <strong>de</strong> sluier, <strong>die</strong> voor<br />
hen was opgelicht, zij had<strong>de</strong>n zichzelf en dat leven leren kennen. Mij<br />
werd <strong>de</strong> waarheid geopenbaard, dat weten en wijsheid van <strong>de</strong> geest<br />
is. Daarvoor boog ik mijn hoofd en gaf mij gewillig over. Gerhard<br />
vond ik zeer opgewekt. In zijn stemgeluid lag geluk, wat <strong>die</strong>p in mij<br />
natril<strong>de</strong>.<br />
De geest van Jeanne ging ver<strong>de</strong>r, was spoedig gereed en nam<br />
afscheid van mij. Daarna wachtte ik af, totdat Gerhard zou komen.<br />
Toen ik <strong>de</strong> volgen<strong>de</strong> dag voor mijn schrijfmachine had plaats<br />
genomen, hoef<strong>de</strong> ik niet lang te wachten. Reeds in <strong>de</strong> morgen had ik<br />
Gerhard waargenomen. Hij nam rechts van mij plaats; links stond<br />
mijn lei<strong>de</strong>r Alcar, <strong>die</strong> alles leid<strong>de</strong>.<br />
Gerhard had tranen in <strong>de</strong> ogen. Wat was hij veran<strong>de</strong>rd! Geen<br />
woord kon hij spreken, hij keek slechts omhoog, zoals ik dui<strong>de</strong>lijk<br />
zag, alsof hij God om kracht vroeg voor dit gebeuren. Gerhard zou<br />
dus een ge<strong>de</strong>elte van dit boek moeten vullen. Ik wachtte af, totdat hij<br />
zou gaan spreken. Daar waar priester X en Jeanne had<strong>de</strong>n gestaan,<br />
stond hij nu, <strong>de</strong> spotter! Hij <strong>die</strong> dacht dat alles onzin was.<br />
‘Je moet <strong>de</strong> do<strong>de</strong>n laten rusten’, ik hoor<strong>de</strong> het hem nóg zeggen.<br />
Doch ik wil<strong>de</strong> daar nu niet aan <strong>de</strong>nken en ik maakte mij dus geheel<br />
vrij opdat hij mij zou kunnen bereiken. Ik moest een geest ontvangen,<br />
een mens <strong>die</strong> op aar<strong>de</strong> had geleefd, <strong>die</strong> ik ken<strong>de</strong>, zag en voel<strong>de</strong>.<br />
Hij stond naast mij, groot, krachtig, jong en schoon. <strong>Zij</strong>n ogen<br />
straal<strong>de</strong>n en om hem heen lag een prachtig licht.<br />
Nog waren wij niet verbon<strong>de</strong>n, maar ik voel<strong>de</strong> hem al dichter en<br />
dichter tot en in mij komen. Ik wist hoe dat geschied<strong>de</strong>. Om als<br />
103