Le Val Dore` - Le Val Doré

magazine
SPIEGEL
De twee populairste meren van Le Val
Doré zijn de meren 1 en 2. Daar zwem-
men behoorlijk wat gewichtige karpers.
Meer 3 heeft een oppervlakte van twee
à drie hectare en was in de beginperiode
populair vanwege de vele aanbeten die
je er kon krijgen. Ondertussen is deze
plas net zo moeilijk als de meren 1 en
2 en zwemmen er karpers tot boven de
vijftig pond. De meren 4 en 5 zijn res-
pectievelijk drie en vijf hectare groot.
Daar zwemmen vooral karpers tussen
de twintig en dertig pond, met een uit-
schieter tot veertig pond. Op meer 2 kan
ook op meerval tot vijfenzeventig kilo
worden gevist.
Sinds 2007 heb ik hoofdzakelijk de me-
ren 1 en 2 bevist. Het karperbestand is
indrukwekkend te noemen met exem-
Betaalwateren:
Le Val Dore`
plaren tot ruim dertig kilo. Hoeveel veer-
tig- en vijftigponders er exact zwem-
men, weet ik niet en dat is maar goed
ook. De vissen hebben er geen namen
of nummers en de vangsten worden niet
exact bijgehouden door de eigenaar. Je
zult het zelf moeten uitzoeken en slechts
de fotowand in de lodge kan je daar bij
helpen. Maar ik kan verzekeren dat het
bestand de moeite loont.
Op Le Val Doré is te boeken voor ses-
sie van een week of enkele dagen, maar
ook het reserveren van een volledig
meer is mogelijk. Er mag met maximaal
vier hengels per persoon worden gevist.
Persoonlijk vind ik zowel het maximaal
toegelaten vissers als hengels teveel.
Dit is overigens een probleem op veel
betaalwateren. Als je doordacht omgaat
met de hoge lijndruk (minder hengels,
slappe lijnen, etc.) zal dat extra vissen
opleveren. Een bewijs van de lijndres-
suur zijn de springfestijnen van karpers.
Het in groten getale springen, speelt
zich dikwijls af op zaterdagmiddag, bij
overname van de stekken. Le Val Doré is
een populaire bestemming bij Engelsen,
Nederlanders en Belgen. De beperkte
reistijd – drie uur rijden vanaf de Bel-
gisch-Nederlandse grens – heeft daarbij
een stimulerend effect.
Antonie de Naeghel
Le Val Doré is een domein met vijf grindputten, gelegen in het dorpje Guimerville in Normandië. De meren in deze
streek hebben ontstaan te danken aan de zandwinning. Het gewonnen zand wordt gebruikt door de regionale glasindustrie,
die er veelal flesjes voor de parfumeriesector voor maakt. De ruim twintig jaar oude meren van Le Val Doré
zijn omgeven door overhangende struiken, bomen en een enkele rietkraag. Antonie de Naeghel vist er al vijf jaar.
Vallen en vooral stevig opstaan
De nazomer van 2007 luidt mijn eerste
trip in naar de oevers van Le Val Doré.
Steven heeft enkele jaren geleden al
eens gevist op meer 1 en deze keer
vergezel ik hem. Een Belgische kennis
en tevens gerespecteerd karpervisser
voorziet mij van de nodige informatie,
waarvoor nog steeds mijn grote dank.
Bij aankomst op de stek weten we niet
waar we moeten kijken. We vergapen
ons aan een ongelooflijk spring- en rol-
festijn in de door ons te bevissen zone.
Ons enthousiasme bekoelt echter snel
als de eerste lijnen het wateroppervlak
raken. Alle activiteit verdwijnt en de rest
van de week verloopt in een vergelijkba-
re dalende lijn. Het wordt een week met
veel te hoge temperaturen, foute beslis-
singen, tegenslagen en in de eerste vijf
dagen geen enkele vis op de kant. Na
alles voor de zoveelste maal over een
andere boeg te hebben gegooid, weet ik
nog drie vissen te landen en vermoed ik
te begrijpen hoe dit water succesvol aan
te pakken. Steven wordt schoorvoetend
overtuigd en we willen ons niet neerleg-
gen bij deze relatief slechte week. Een
boeking voor het jaar erop wordt direct
Betaalwateren: Le Val Dore - Antonie de Naeghel
30 31
gerealiseerd.
Het is zaterdag 22 maart 2008. We ver-
trekken ‘s morgens om kwart voor acht
bij helder weer. Bij het naderen van de
Franse grens worden we echter opge-
vreten door grote zwarte wolken. Het is
het begin van een winderige regenach-
tige week. Alle winterse taferelen val-
len ons ten deel; van hagel en nachte-
lijke vrieskou tot acht graden onder nul,
sneeuw en stevige rukwinden tot zware
regenval en donder.
Het complex bestaat uit vijf meren.
Steven weet op de zaterdagnamiddag
de eerste aanbeet te verzilveren. Het
resultaat is een gave spiegelkarper van
19,2 kilo. Steven loopt met zijn hoofd in
de wolken en het geeft ons extra moed
om door te bijten. In de dagen die vol-
gen, vangen we nog vier karpers, waar-
onder beide een dertiger. Op donderdag
komt de sessie in een stroomversnelling.
Tijdens het middagmaal ben ik getuige
van een hanger die langzaam omhoog
kruipt en na de registratie van de tweede
bliep sta ik met een diep doorbuigende
hengel in de handen. Met de nodige
voorzichtigheid wordt het lome gewicht
aan de andere kant van de lijn uitge-
drild. Even later staren we vol ongeloof
in het landingsnet. Wat een vis! Bij het
weegritueel slaat de wijzer door tot een
fenomenale 26,2 kilo. Het is mijn eerste
vijftiger, een droomvis en ik ben ervan
overtuigd dat dit de vis van mijn leven is.
In de vooravond volgt een gespierde
krachtpatser: de eerste schub boven de
magische grens. Het beest weegt 22,6
kilo, heeft gouden winterkleuren en een
volle rode staart. De vis maakt de dag
onvergetelijk. De vrijdagochtend brengt
ons zes vissen, allen tussen de tien en
vijftien kilo. Als ik even na de middag
met een 22,6 kilo schub mag poseren,
volgt de voldoening. Ik zou nog op een
roze wolk kunnen blijven zitten, maar het
is genoeg geweest. De laatste nacht vis
ik niet meer. Met kloven in de handen en
een zeer tevreden uitdrukking op het ge-
zicht sluiten we de sessie af. Voordat we
kunnen terugkeren, moeten we opnieuw
een jaartje geduld hebben.
2009 wordt een jaar met zonneschijn,
positieve temperaturen en resultaten die
in aantallen in de lijn liggen van 2008. We
vangen twintig vissen waaronder meer-
dere kleinere uitzetexemplaren, maar
toch ook vier dertigers en een 22,7 kilo
spiegel voor mezelf. De hoofdprijs van
dat jaar is de vijftiger uit 2008. Deze maal
krijgt Steven hem op bezoek en met 25,5
kilo is het ook zijn eerste vijftiger. Opval-
lend is de kleurverandering die de vis in
één jaar tijd heeft ondergaan.
In 2010 verplichten familieomstandighe-
den mij terug te keren naar huis. Steven
twijfelt en blijft uiteindelijk alleen achter.
Hij maakt er echter een stijlvolle ses-
sie van. Vanaf het thuisfront volg ik zijn
vangsten op de voet en trek ik me op
aan zijn machtige resultaten: drie der-
tigers waaronder een fraai beschubde
spiegel van 15,8 kilo, twee veertigers
en een gigant van 25,9 kilo maken er
voor hem een trip van om in te kaderen.
Ondanks dat komt hij een dag vroeger
huiswaarts om mij en mijn vriendin steun
te betuigen bij een begrafenis. Dat wordt
nog steeds heel erg op prijs gesteld!
Dressuurgraad
Ondanks de beschreven successen, is
enige relativering op zijn plaats. Le Val
Antonie met een prachtige Val Doré spiegel.
`

magazine
SPIEGEL
Er zwemmen prachtige vissen op dit complex. Het clubhuis.
Doré wordt al ruim twintig jaar druk be-
vist. Elke stek heeft zijn hotspots: van
kantvisserij en overhangende struiken
tot een grindbank, een klein plateau en
een aangeboden pva-zakje met voer.
Door de jaren heen is de moeilijkheids-
graad er alleen maar hoger op geworden
en moet je tijdens de sessie op zoek naar
een lopende tactiek. De hotspots uit het
Goed aas is belangrijk voor de auteur.
Kolossale spiegelkarpers zijn kenmerkend
voor Le Val Doré.
verleden – zoals het eiland in meer 2 –
zijn niet zo productief als voorheen. Va-
riëren en afwijken van de menigte is dus
de boodschap. De hoeveelheid karper-
vissers die zonder resultaat huiswaarts
keren is nog altijd groter dan de groep
vissers die wel vangt. Laat dat gegeven
echter niet ontmoedigend werken. Maak
er een uitdaging van om met de zware
dressuur om te gaan en aanpassingen
te doen.
Het vervolg
Begin maart 2011 begeven Steven en ik
ons voor het vijfde jaar op rij naar de oe-
vers van Le Val Doré. Ondanks dat we in
de winter al heel wat uurtjes aan de wa-
terkant hebben doorgebracht, beschou-
wen we deze sessie als ‘kick off’ van het
seizoen. Iets voor de middag komen we
aan en worden we met een ‘big smile’
ontvangen door bailiff Philippe en uitba-
ter Nicolas. Ze kennen ons ondertussen
goed. Na een drankje te hebben genut-
tigd en informatie te hebben vergaard
over de vangsten van de voorbije week,
begeven we ons naar onze stek op meer
2. Ondanks onze voorkennis lopen we
er wat gespannen bij. Wat zal de sessie
gaan opleveren? Dit jaar zijn we er na-
melijk wel erg vroeg bij. Overdag wordt
een temperatuur van vijf graden voor-
speld en ’s nachts daalt het kwik onder
het vriespunt. Vooraf hebben we beslist
dat Steven de rechterzijde van de stek
gaat bevissen, ik neem de linkerkant
voor mijn rekening. Dat betekent dat ik
enkele kantstekken ga bevissen en Ste-
ven het centraal gelegen deel. We vissen
sowieso run om run.
Aaskeuze en -presentatie
Omdat er in alle meren weinig witvis
zwemt, zijn de mogelijkheden op aas-
gebied zeer uitgebreid. Twan en Robert
van de Partikelgigant zorgen voor twaalf
en zestien millimeter Triple R en Black
Ice boilies plus verschillende snel oplos-
sende minipellets en de chili stick-/me-
thodmix, allen uit het Acebaits gamma.
Verder hebben we veertig liter maden,
enkele liters wormen, zoete blikmaïs,
tijgernoten, hennep, tonijn uit blik, imi-
tatieaas en enkele vloeibare toevoegin-
gen bij ons. Voor ons een logische keuze
gezien de periode van het jaar – de vis
moet nog worden geactiveerd – en op-
gedane kennis uit voorgaande sessies.
De lijnen worden slap gehouden en
worden voorzien van een backlead.
systeem in combinatie met een safe-
zone leader en korte combi rigs die zijn
voorzien van een Fox LS of SSC haak
in de maat acht. Als onderlijnmateriaal
worden Jelly Wire en Skinless uit het
PB-gamma ingezet. Ook maken we het
zelf door fluorocarbon en Armabraid te
combineren en vervolgens te voorzien
van een bolletje kneedbaar lood op de
verbindingsknoop. Haken met een rech-
te punt hebben mijn voorkeur bij dit type
onderlijnen.
Antonie en zijn maat vingen al zeer grote karpers op dit complex.
Na het positioneren van de lijnen wor-
den we snel beloond. Een van de kant-
hengels loopt af en dat resulteert in een
gave uitzetspiegel. De kop is er af en
met vertrouwen voor de komende week
kruipen we ‘s avonds in onze warme
slaapzak. Elke ochtend zijn we om zes
uur uit de veren om de lijnen opnieuw
uit te varen en te speuren naar activi-
teit. Terwijl velen nog liggen te slapen,
weten we – net als in de voorgaande ja-
ren – in de vroege ochtend enkele vis-
sen te verschalken. Op maandagmor-
gen krijgt Steven een trage oploper op
een van de hengels die op een dieper
gelegen grindplaatje is gepositioneerd.
Na een stevige dril wordt het net onder
Een beekje zorgt voor de aanvoer van vers water.
een spiegelkarper van formaat gescho-
ven. Steven is meer dan tevreden en de
Waymaster bevestigt zijn eerste veer-
tiger van het jaar. Na deze vangst vol-
gen er drie spiegels waarbij twee hoge
dertigers tot 19,3 kilo mijn deel zijn. Het
is al donderdagmorgen als Steven zijn
volgende vis staat te drillen. Stilzwijgend
aanschouw ik de diep doorbuigende
hengel en het langzaam winnen van de
lijn. De vis blijft zijn gewicht maximaal
benutten, maar uiteindelijk schuif ik het
net onder een massieve spiegelkarper
van 21,6 kilo. Voor Steven kan de sessie
niet meer stuk.
Dezelfde dag nog volgen er nog enkele
kleinere exemplaren die uiteraard ook
Betaalwateren: Le Val Dore - Antonie de Naeghel
meer dan welkom zijn. Bij mij leeft stille
hoop om daar nog een betere vis aan toe
te voegen. Vrijdagochtend is het dan zo-
ver als een hengel op het wijd een lichte
oploper signaleert. Het is opnieuw een
zwaar aanvoelend exemplaar. De vis is
duidelijk nog niet uit de winterslaap ont-
waakt en wordt zonder problemen ge-
drild en geland. De mooie kerngezonde
spiegel klokt 22,1 kilo. Hier doen we het
voor: gedeelde vreugde en beleving! Als
toetje vereren spiegelkarpers van 13,4
en 15,6 kilo ons met een kort bezoek en
dan is onze weeksessie ten einde. Voor
we huiswaarts keren zijn we het er bei-
den over eens. Volgend jaar komen we
32 33
terug!
Faciliteiten
-
brood
Meer informatie is te vinden op
www.visvakanties.nl.
`