GRONDBEGINSELEN VANDE TRANSMISSIELEER - ECMD

Het beschikbare aandrijfvermogen
Het aan de wielen beschikbare aandrijfvermogen kan langs twee wegen worden bepaald.
Op de eerste plaats kan men uitgaan van de reeds berekende aandrijfkracht (formule
2.51a), waaruit men met behulp van de bekende betrekking:
[W] (2.52)
het vermogen berekent. Daarbij is Vv de voertuigsnelheid waarbij dit vermogen wordt
verkregen.
Op de tweede plaats is het mogelijk uit te gaan van de vermogenskarakteristiek van de
motor. Via het zaagtanddiagram kan dan de relatie tussen de motorrotatiefrequentie
en de voertuigsnelheid worden gelegd (afb. 2.42c). Het beschikbare aandrijfvermogen
wordt tenslotte verkregen door het aandrijflijnrendement in rekening te brengen:
[W] (2.53)
De motorkarakteristieken
Eerder bleek dat het aandrijfconcept ideaal is, als het motorvermogen een constante
waarde heeft, dus onafhankelijk is van de motorrotatiefrequentie:
Omdat
Pmid = c
geldt dan voor het ideale motorkoppel:
[W]
[W]
[Nrn]
(2.54)
(2.55)
(2.56)
De in de personenauto nagenoeg universeel toegepaste motor met inwendige verbranding
benadert echter bij lange na niet dit ideaal. In plaats van de ideale ver-
Afb. 2.43. De motorkarakteristieken van
een ottomotor: koppelkromme en
vermogenskromme
(
-------Tm max
S -1
motorrotatiefrequentie n
143