GRONDBEGINSELEN VANDE TRANSMISSIELEER - ECMD

Tijdens de verplaatsing van A tot op de steekcirkei in P wordt door het aangrijppunt
op het aandrijvende tandwiel het flankdeel AE afgelegd en in dezelfde tijd op het
aangedreven tandwiel het flankdeel AG, welke afstand groter is. Hieruit blijkt dat de
flanken in een aangrijppunt langs elkaar glijden. Het snelheidsverschil is het grootst in
A en neemt geleidelijk af tot in P waar geen snelheidsverschil meer aanwezig is. Vanaf
punt P tot in B neemt het snelheidsverschil weer toe, maar nu in omgekeerde zin.
Omdat er in pool P geen snelheidsverschil is, wordt dus ook geen hydrodynamische
smeeroliefilm opgebouwd (zie 2.2). In dit gebied wordt de vlaktedruk door het metaal-op-metaal-contact
extreem hoog en kan 'pitting' (putvorming) op de tandflanken
ontstaan.
Bij cilindrische tandwielen met rechte vertanding vindt de ingrijping uiteraard in een
contactlijn langs de tandftank plaats. Deze lijn verplaatst zich van A naar B en vormt
een ingrijp vlak .
Ondersnijding
Om de afmetingen van tandwielstelsels binnen bepaalde grenzen te houden zonder
dat de sterkte erop achteruitgaat, is het soms gewenst tandwielen te vervaardigen met
een klein tanden tal. Vervaardigt men zo'n tandwiel volgens de afwikkelmethode, dan
ontstaat het verschijnselondersnijding (afb. 2.29). Dit betekent dat de tanden van het
120
h,=m
a
snijheugel
b
=Z
\
~landwiel
afwikkelfrees
of snijheugel
met 10 landen
Afb. 2.29. Tandcorrectie
a ondersnijding
b het minimale tandenlal waarbij
nog juist geen ondersnijding
optreedt