m éérdan 9-to-5 m éérdan 9-to-5 - Sodico

• Onderweg •
28
Vojagxanto
Vakantie
of reizen?
Dikwijls worden deze
termen door elkaar
gehaald, verward en/of
over dezelfde kam geschoren.
Toch is er een
hemelsbreed verschil.
Zo heeft onze collega
Swa nooit verlof ...
‘t is godgeklaagd!
Maar toch is de ‘eurotrotter’
onder ons altijd
onderweg. Hij zoekt
plaatsen op die dan wel
heel bekend mogen zijn,
maar toch niet zo evident
voor de doorsnee toerist.
Zijn laatste citytrips gingen
richting Vilnius, Turijn en
Marseille.
Turijn ‘Swa cultuur aan
de Po met op de achtergrond
La Mole Antonelliana’
(*)
Vilnius
Voor ons cultuurbeest mocht de ‘Culturele
Hoofdstad van Europa 2009’ natuurlijk
niet op het lijstje ontbreken. Al is deze
stad wel opgenomen in de erfgoedlijst van
Unesco, eerlijk gezegd heeft de Litouwse
hoofdstad niet bijster veel te bieden.
De ‘Šv. Stanislova bažnicia’ (kathedraal),
enkele musea en wat merkwaardige gebouwen
buiten beschouwing gelaten
dan. Toch kan onze ‘persoonlijke voyageur’
niet ontkennen dat hij enig plezier
beleefd heeft aan zijn bezoek van het
‘Museum of Genocide Victims’, gevestigd
in het voormalige KGB-hoofdkwartier. De
woordkeuze is hier mogelijk niet helemaal
correct, daar hij eerder opgelucht was ongeschonden
het pand te hebben kunnen
verlaten. Nog niet zo erg lang gelden deden
weinigen dat voor.
Reizen betekent ook culinair genieten,
maar ook op dat vlak bleef Swa in de
voormalige Russische enclave - letterlijk-
op zijn honger zitten. De Litouwse ‘zeppelin’,
een soort enorme deegbal, is gewoonweg
niet te vreten.
Verder zorgde vooral de ‘Gedimino prospektas’
voor een surrealistisch momentje.
De straat, die in de reisbrochures steevast
omschreven wordt als de ‘Champs Elyssees’
van de Baltische staten, lag er op zaterdagmiddag
troosteloos en mensenloos
bij. Op het winkelpersoneel na dan, want
écht alle shops waren open!
Vilnius ‘de kathedraal’
Turijn
Een volgende bestemming dan maar:
Torino, hoofdplaats van Piemonte. Waarschijnlijk
zouden de reisverhalen daar iets
pittiger worden. De zuiderse Italiaanse
flair is dan ook in niets vergelijkbaar met
de levenswandel van de eerder gereserveerde
voormalige Oost-Europeanen. Het
vakantieleven werd er in een keer ook wat
duurder, maar daar maalde onze man helemaal
niet om. Want de stad heeft naast
heerlijk eten ook nog veel andere ‘lekkernijen’
te bieden.
Wist je dat in Turijn de grootste collectie
Egyptische kunst te vinden is, op die van
het Nationaal Museum in Caïro na? Je
moet dus niet eens de Middellandse Zee
over om iets op te steken over een van de
oudste beschavingen.
Moderne kunst is in Turijn ook alomtegenwoordig.
In de ‘Mole Antonelliana’
vind je het boeiendste filmmuseum dat
Swa ooit mocht aanschouwen. Het gebouw,
waarin de geschiedenis van de zevende
kunst beeldje voor beeldje wordt
uitgelegd, alleen al is indrukwekkend. Het
is 164 meter hoog en werd oorspronkelijk
gebouwd als synagoge. Het glazen liftje
naar de top bezorgde onze stoere reiziger
alvast klamme handjes.
Ook de moeite waard om te gaan bezoeken
vond hij de voormalige testpiste
van Fiat. Wat is er nu aan zo’n parcours te
zien, zal je je afvragen? Niets bijzonders,
ware het niet dat de testbaan zich óp het
dak van het voormalige autofabriek - nu
een winkelcentrum - bevindt. Eén ding
is duidelijk: de autoconstructeur duldde
géén pottenkijkers.
Het obligate bezoekje aan de lijkwade kon
natuurlijk niet ontbreken, al kreeg onze
cultuurman die niet te zien. Hij moest zich
tevreden stellen met de kist waarin het
doek zich zou bevinden.