Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

'Is er een camera in de garage?' vroeg Reacher.
'Jawel.'
'Dus laat Nendick meteen de band van vanavond brengen.'
Neagley boog zich over de tafel. 'De formulering laat niets aan duidelijkheid
te wensen over, vind je wel? En snel ontneemt de boodschap
zijn voorspellingsexcuus, zou ik zeggen. Dat verandert de hele
zaak in een onverbloemde bedreiging.'
Froelich knikte. 'Dat kun je wel zeggen,' zei ze langzaam. 'Als dit
iemands opvatting over een spelletje of een grap is, dan is het opeens
bloedserieus geworden.'
Ze zei het luid en duidelijk, en Reacher begreep de hint snel genoeg
om op de gezichten in de kamer te letten. Er was niet de minste reactie
te bespeuren. Froelich keek op haar horloge.
'Armstrong zit in het vliegtuig,' zei ze. 'Op weg naar huis.'
Vervolgens dacht ze even na.
'Roep een extra team op,' zei ze. 'De ene helft naar Andrews, de
andere naar Armstrongs huis. En voeg een extra voertuig aan het
konvooi toe. En op de terugweg een indirecte route.'
Er werd een fractie van een seconde geaarzeld en vervolgens kwam
iedereen in beweging met de beheerste efficiëntie van een elitecorps
dat zich op de strijd voorbereidt. Reacher sloeg ze nauwgezet gade
en wat hij zag beviel hem wel. Daarna volgden hij en Neagley Froelich
terug naar haar kantoor. Ze belde een nummer van de FBI en
verzocht met spoed om een ploeg van de forensische dienst. Luisterde
naar het antwoord en hing op.
'Niet dat er veel twijfel hoeft te bestaan over wat ze zullen aantreffen,'
zei ze tegen niemand in het bijzonder. Daarna klopte Nendick
en kwam binnen met twee banden.
'Twee camera's,' zei hij. 'Eentje hoog in het hokje, neerwaarts en
opzij gericht, bedoeld om chauffeur in zijn auto te identificeren. De
andere kijkt naar buiten, recht de steeg in, bedoeld om naderende
voertuigen te registreren.'
Hij legde de cassettes op het bureau en ging weer weg. Froelich
pakte de eerste band en reed haar stoel naar haar tv. Stopte de
band erin en drukte op PLAY. Het was de zijwaartse opname vanuit
het hokje. Een hoge hoek, maar min of meer goed om de
chauffeur in zijn zijraampje te vangen. Ze draaide vijfendertig minuten
terug. Drukte weer op PLAY. De bewaker zat op zijn kruk
met de achterkant van zijn linkerschouder in beeld. Hij deed niets.
Ze spoelde snel door tot hij opstond. Hij drukte op een paar knop-