22.09.2013 Views

Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

'We moeten met u praten over die situatie op kantoor,' zei Reacher.<br />

De man stelde geen vragen. Verzocht niet om legitimatie. Wierp alleen<br />

een blik op Reachers gezicht en deed een stap naar achteren<br />

over het voorwerp dat hij opzij had getrokken om de deur open te<br />

krijgen. Het was een kinderwip van felgekleurde, gebogen metalen<br />

buizen. Aan beide uiteinden zaten zitjes zoals je wel op driewielers<br />

ziet en plastic paardenkoppen met handgrepen aan de zijkant onder<br />

de oren.<br />

'Die kun je 's nachts niet buiten laten,' zei de man. 'Dan zouden ze<br />

het pikken.'<br />

Neagley en Reacher stapten eroverheen de smalle gang in. Op schappen<br />

was meer speelgoed, keurig opgeruimd. Op de deur van de koelkast<br />

in de keuken zaten felgekleurde kindertekeningen. Etensgeur.<br />

Aan de gang was een huiskamer met twee zwijgende, bange vrouwen.<br />

Ze droegen een zondagse jurk die heel anders was dan hun<br />

werkoverall.<br />

'We moeten jullie naam weten,' zei Neagley.<br />

Haar stem hield het midden tussen warm en vriendelijk en kil en<br />

onheilspellend. Reacher glimlachte vanbinnen. Zo deed Neagley<br />

dat. Hij kon het zich nog goed herinneren. Niemand bracht er ooit<br />

iets tegenin. Het was een van haar sterke punten.<br />

'Julio,' zei de man.<br />

'Anita,' zei de eerste vrouw. Reacher nam aan dat zij Julio's vrouw<br />

was, afgaande op hoe ze naar hem keek alvorens antwoord te geven.<br />

'Maria,' zei de tweede vrouw. 'Ik ben Anita's zus.'<br />

Er stonden een kleine divan en twee leunstoelen. Anita en Maria<br />

schoven op om Julio bij hen op de bank te laten zitten. Reacher vatte<br />

dat als een uitnodiging op en ging in een van de leunstoelen zitten.<br />

Neagley nam de andere. Ze vormden een symmetrische hoek<br />

alsof de bank een tv was en ze gingen zitten kijken.<br />

'Wij denken dat jullie die brief in het kantoor hebben gelegd,' zei<br />

Neagley.<br />

Er kwam geen antwoord. Totaal geen reactie. Geen enkele uitdrukking<br />

op de drie gezichten. Alleen maar een wezenloos soort<br />

stoïcisme.<br />

'Nou?' vroeg Neagley.<br />

Geen antwoord.<br />

'Liggen de kinderen op bed?' vroeg Reacher.<br />

'Die zijn er niet,' zei Anita.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!