Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

geur van warme printplaatjes en je zag de groene glans van LED-cijfers
die onherroepelijk door tikten.
'Het is in feite een zelfbedruipend systeem,' zei de man. 'Elke camera
staat in verbinding met vier recorders, zes uur per band, dus
we verwisselen de banden een keer per dag, bergen ze op, bewaren
ze drie maanden en gebruiken ze opnieuw.'
'Waar zijn de originelen van de bewuste nacht?' vroeg Reacher.
'Hier,' zei de man. Hij haalde een ring met koperen sleuteltjes uit
zijn zak. Zakte in de beperkte ruimte op zijn knieën en maakte een
lage kast open. Haalde er drie dozen uit.
'Dit zijn de exemplaren die ik voor Froelich heb gekopieerd,' zei hij
op zijn knieën.
'Kunnen we ze ergens zien?'
'Ze verschillen niet van de kopieën.'
'Kopiëren brengt verlies aan detail met zich mee,' zei Reacher. 'Regel
een: met de originelen beginnen.'
'Oké,' zei de man. 'Je kunt ze hier wel bekijken, denk ik.'
Hij kwam onhandig overeind, schoof wat met apparatuur op een
werkblad, haalde een kleine monitor naar voren en zette een afspeelapparaat
aan. Er verscheen een blanco grijs vierkant op het
scherm.
'Deze dingen hebben geen afstandsbediening,' zei hij. 'Je moet de
knopjes gebruiken.'
Hij legde de drie cassettes in de juiste tijdvolgorde op een stapel.
'Heb je stoelen?' vroeg Reacher.
De man dook naar buiten en kwam terug met twee bureaustoelen.
Hij bleef even steken in de deuropening en had moeite ze in de ruimte
voor het smalle werkblad te krijgen. Daarna keek hij om zich
heen alsof het hem niet lekker zat om twee vreemden in zijn domeintje
achter te laten.
'Ik wacht wel in de koffiekamer,' zei hij. 'Roep maar als jullie klaar
zijn.'
'Hoe heet je?' vroeg Neagley.
'Nendick,' zei de man verlegen.
'Oké, Nendick,' zei ze. 'We geven wel een gil.'
Hij ging het vertrekje uit en Reacher stopte de derde band in het
apparaat.
'Zal ik je eens wat vertellen?' zei Neagley. 'Die man heeft niet stiekem
naar mijn kont gekeken.'
'O nee?'