Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

Reacher wees naar het scherm. 'Waar is hij dan nu?'
'Hij kan in de vuilniszak zitten, in een harde envelop. Hij kan in
een documentmap onder een van de bakken of schappen geplakt
zitten. Hij kan op de rug van de man geplakt zitten, onder zijn overall.'
Ze drukte op PLAY en de schoonmakers gingen Stuyvesants kantoor
in. De deur zwaaide achter hen dicht. De camera staarde wezenloos
voor zich uit. De teller tikte door. Vijf minuten, zeven, acht. Vervolgens
was de band aan zijn einde.
'Twaalf uur,' zei Froelich.
Ze haalde de cassette eruit en deed de tweede band erin. Drukte op
PLAY, de datum veranderde in donderdag en de timer begon exact
om middernacht. Hij kroop vooruit, twee, vier, zes minuten.
'Ze gaan zeker grondig te werk,' zei Neagley. 'Onze schoonmakers
zouden nu al het hele gebouw hebben gedaan. Met de Franse slag.'
'Stuyvesant houdt van een schone werkplek,' zei Froelich.
Om zeven over twaalf ging de deur weer open en kwam de ploeg
naar buiten.
'Dus je denkt dat de brief nu op het bureau ligt,' zei Reacher.
Froelich knikte. Op het scherm gingen de schoonmakers aan de slag
met de werkplek van de secretaresse. Ze sloegen niets over. Alles
werd energiek gestoft, geveegd en gewreven. Elke centimeter van
het kleed werd gezogen. De prullenmand werd geleegd in de zwarte
vuilniszak. Hij was twee keer zo dik geworden. De man zag er
een beetje verfomfaaid uit van het werk. Hij duwde het wagentje
stukje bij beetje terug en de vrouwen werkten met hem op. Om zestien
minuten over twaalf verdwenen ze in het halfduister en lieten
het beeld roerloos en stil achter, zoals het voor hun komst was geweest.
'Dat is het,' zei Froelich. 'Verder niets voor de komende vijf uur en
vierenveertig minuten. Dan verwisselen we de banden weer en treffen
niets aan van zes uur tot acht uur, als de secretaresse binnenkomt
en vervolgens gaat het precies zoals zij en Stuyvesant beweren.'
'Zoals je mag verwachten,' klonk een stem uit de deuropening. 'Ik
denk dat men ons op ons woord mag vertrouwen. Ik zit tenslotte
vijfentwintig jaar in overheidsdienst en mijn secretaresse nog langer,
geloof ik.'