Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

door het gejank van harddisks en koelventilators, het gedempte gesnerp
van modems en het zachte overgaan van telefoons. Binnen de
hoofdingang was een balie met een man in een pak erachter. Hij had
de hoorn van de telefoon tussen zijn wang en zijn schouder en schreef
iets op een blocnote. Hij bracht niet meer op dan een verwonderde
blik en een afwezig knikje.
'Agent van dienst,' zei Froelich. 'Die werken klokjerond in een drieploegendienst.
De balie is nooit onbemand.'
'Is dit de enige ingang?' vroeg Reacher.
'Achter is een brandtrap,' zei Froelich. 'Maar niet op de zaak vooruitlopen.
Zie je de camera's?'
Ze wees naar het plafond. Overal waar nodig om alle gangen te
dekken zaten minicamera's.
'Hou daar rekening mee,' zei ze.
Ze voerde hen dieper het complex in en sloeg links- en rechtsaf totdat
ze aan het eind van de verdieping waren beland. Er was een lange,
smalle gang die in een vierkante, vensterloze ruimte uitmondde.
Tegen de zijwand van het vierkant was een secretaresseplek met
ruimte voor één persoon, een bureau, archiefkasten en schappen vol
ordners en stapels losse memo's. Er hing een portret van de huidige
president en er stond een opgerolde Amerikaanse vlag in de hoek.
Naast de vlag was een kapstok. Verder niets. Alles was netjes. Niets
was van zijn plek. De nooduitgang was achter het bureau van de
secretaresse. Het was een stevige deur met een kunststof bordje
waarop een hollend groen mannetje was afgebeeld. Boven de nooduitgang
zat een bewakingscamera. Hij staarde voor zich uit als een
glazen oog, zonder te knipperen. Tegenover de werkplek van de secretaresse
was een deur zonder opschrift. Hij was dicht.
'Stuyvesants kantoor,' zei Froelich.
Ze deed de deur open en ging ze voor naar binnen. Ze draaide een
knopje om en de kamer vulde zich met fel halogeenlicht. Het was
een vrij klein kantoor. Kleiner dan de vierkante antichambre. Er
was een raam met gordijnen van witte stof die dicht waren.
'Gaat dat raam open?' vroeg Neagley.
'Nee,' zei Froelich. 'En het kijkt toch uit op Pennsylvania Avenue.
Als er een inbreker drie verdiepingen omhoog klimt met een touw,
zal dat opvallen, neem dat maar van mij aan.'
Het kantoor werd grotendeels in beslag genomen door een enorm
bureau met een blad van grijze kunststof. Een leren stoel stond er
precies haaks tegenaan geschoven.