Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

Froelich deed haar jasje uit en gooide het op bed. Ze liep naar de
tafel en legde de envelop neer.
'Ik zou best nog een kop koffie lusten, ja.'
Reacher belde roomservice en vroeg om een grote pot met drie kop
en schotels en verder helemaal niets.
'Ik had je maar de halve waarheid verteld,' zei Froelich.
'Zoiets dacht ik al,' zei Reacher.
Froelich knikte verontschuldigend en pakte de envelop. Ze maakte
de flap open en trok er een doorzichtige plastic documentbeschermer
uit. Er zat iets in.
'Dit is een kopie van iets wat met de post is gekomen,' zei ze.
Ze legde het op tafel en Reacher en Neagley schoven hun stoel bij
om te kijken. De plastic map was een gewoon kantoorartikel. Hij
herbergde een kleurenfoto van twintig bij vijfentwintig centimeter
van een vel papier op een houten ondergrond met een houten kantoorliniaal
ernaast voor de schaal. Het zag eruit als een gewone A4.
Een paar centimeter boven het midden stonden drie van links naar
rechts gecentreerde woorden: Je gaat sterven. De woorden waren
scherp afgetekend in vette letters, duidelijk een computeruitdraai.
Niemand zei iets.
Toen vroeg Reacher: 'Wanneer is dit gekomen?'
'De maandag na de verkiezing,' zei Froelich. 'Per expres.'
'Gericht aan Armstrong?'
Froelich knikte. 'In zijn senaatskantoor. Maar hij heeft het nog niet
gezien. We maken alle openbare post open van de mensen die we
bewaken. We geven alles door wat geschikt is. Dit vonden we niet
geschikt. Wat vinden jullie?'
'Twee dingen waarschijnlijk. In de eerste plaats is het waar.'
'Niet als ik er iets aan kan doen.'
'Heb je het geheim van onsterfelijkheid ontdekt? Iedereen gaat dood,
Froelich. Ik, jij. Misschien pas als we honderd zijn, maar het eeuwige
leven hebben we niet. Dus technisch is dit het vaststellen van
een feit. Evenzeer een nauwkeurige voorspelling als een dreigement.'
'Wat een vraag doet rijzen,' zei Neagley. 'Is de afzender slim genoeg
om het opzettelijk op die manier te hebben geformuleerd?'
'Wat zou de opzet moeten zijn?'
'Om aan vervolging te ontkomen als je hem te pakken krijgt? Of
haar? Om te kunnen zeggen: hé, dit was helemaal geen bedreiging,
maar het vaststellen van een feit? Valt er forensisch iets uit de intelligentie
van de afzender af te leiden?'