Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

'Misschien wil ze dat ook niet.'
'Waarom komt ze dan terug?'
'Ik weet het niet,' zei hij. fi Een second opinion? Bekrachtiging? Misschien
wil ze alleen maar praten. Gedeelde zorgen zijn halve zorgen,
weet je wel.'
'Waarom met ons?'
'Omdat wij haar niet hebben aangenomen, dus ook niet kunnen
ontslaan. En we azen niet op haar baantje. Je weet hoe zulke organisaties
werken.'
'Mag ze wel met ons praten?'
'Heb jij nooit met iemand gepraat met wie je dat eigenlijk niet had
mogen doen?'
Neagley trok een gezicht. 'Soms. Zoals met jou.'
'En ik met jou, wat nog erger was, want jij was niet eens officier.'
'Maar ik had het wel in me.'
'Zeker weten,' zei hij en keek naar beneden. 'Nu zit ze daar maar.'
'Ze zit aan de telefoon. Ze belt met iemand.'
De telefoon ging.
'Kennelijk met ons,' zei Reacher.
Hij nam op.
'We zijn er nog,' zei hij.
Daarna luisterde hij even.
'Oké,' zei hij en legde weer neer.
'Komt ze naar boven?' vroeg Neagley. Hij knikte, liep weer naar
het raam en zag Froelich uitstappen. Ze had een envelop in haar
hand. Ze sprong over de stoep en verdween uit het zicht. Twee minuten
later hoorden ze in de verte het belletje van de lift die op hun
etage arriveerde. Twintig seconden later werd er geklopt. Reacher
ging opendoen en Froelich kwam binnen. Midden in de kamer bleef
ze staan. Ze keek van Neagley naar Reacher.
'Kan ik je even onder vier ogen spreken?' vroeg ze.
'Hoeft niet,' zei hij. 'Het antwoord is ja.'
'Je weet de vraag nog niet eens.'
'Jij vertrouwt mij omdat je Joe vertrouwde en Joe mij vertrouwde,
dus die cirkel is rond. Nu wil je weten of ik Neagley vertrouw zodat
je die cirkel ook rond kunt maken, en het antwoord is ja, ik
vertrouw haar onvoorwaardelijk, dus kun jij dat ook.'
'Oké,' zei Froelich. 'Waarschijnlijk wilde ik dat van je weten.'
'Dus trek je jasje uit en doe alsof je thuis bent. Nog een kop koffie?'