Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

de het uit, lamineerde het met een apparaat dat we voor zestig dollar
bij Staples hebben gekocht, schuurde de randen glad, verfomfaaide
het een beetje en stak het in mijn tas. Daarna trok ik nette
kleren aan en nam de uitnodiging van mevrouw Wright mee naar
beneden. Ik kwam zo de balzaal in. Met het mes in mijn zak.'
'En?'
'Ik heb een beetje rondgehangen en toen kreeg ik jullie man te pakken.
Ik heb hem een poosje vastgehouden.'
Froelich keek haar recht aan. 'Hoe zou je het gedaan hebben?'
'Ik had zijn rechterhand in mijn rechter. Ik trok hem naar me toe,
hij draaide een beetje en ik had de rechterkant van zijn hals tot mijn
beschikking. Een lemmet van negen centimeter. Ik zou het door zijn
halsslagader gestoken hebben en het vervolgens een beetje heen en
weer hebben gerukt. Hij zou binnen dertig seconden zijn doodgebloed.
Ik was er één armbeweging van verwijderd. Jouw mannetjes
stonden op drie meter. Ze zouden me natuurlijk te grazen hebben
genomen, maar ze hadden me niet tegen kunnen houden.'
Froelich was bleek geworden en zweeg. Neagley wendde haar hoofd
af.
'Zonder mes zou het lastiger zijn geweest,' zei ze. 'Maar niet onmogelijk.
Zijn nek breken zou riskant zijn vanwege de spieren die
hij daar heeft. Ik zou een snelle pas-de-deux hebben moeten maken
om zijn gewicht te verplaatsen, en als jouw mannetjes snel genoeg
waren hadden ze me halverwege kunnen tegenhouden. Dus
denk ik dat ik hem een dreun tegen zijn strottenhoofd zou geven,
hard genoeg om het te verbrijzelen. Een stoot met mijn linkerelleboog
zou wel gelukt zijn. Ik zou waarschijnlijk wel eerder zijn gestorven
dan hij, maar hij zou direct daarna zijn gestikt, tenzij jullie
over mensen beschikken die binnen een minuut een tracheotomie
op de vloer van de balzaal kunnen uitvoeren, en die heb je waarschijnlijk
niet.'
'Nee,' zei Froelich. 'Die hebben we niet.' Daarna zweeg ze weer.
'Het spijt me dat ik je dag bederf,' zei Neagley. 'Maar je wilde deze
dingen toch weten? Het heeft geen zin om zo'n onderzoek te doen
en je de resultaten niet te vertellen.'
Froelich knikte. 'Wat heb je eigenlijk in zijn oor gefluisterd?'
'Ik zei: I have a knife. Gewoon voor de grap. Maar heel zacht. Als
iemand me de duimschroeven had aangedraaid, had ik gezegd dat
ik where is your wife had gezegd. Alsof ik hem wilde versieren. Ik
stel me zo voor dat zoiets weieens voorkomt.'