Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

maar valse speld van de geheime dienst op de kraag van z'n jack.
Hij was gladgeschoren, en zijn haar was heel kort geknipt en netjes
gekamd.
'Wat heb je voor me?' vroeg ze.
'Straks,' zei hij.
De kelner zette het blad op tafel en verwijderde zich geruisloos uit
de kamer. Froelich keek hoe de deur in het slot viel en wendde zich
weer naar Reacher. Ze zweeg even.
'Je lijkt wel een van ons,' zei ze.
'Je bent me een hoop geld schuldig,' zei hij.
'Twintigduizend ?'
Hij glimlachte. 'Bijna. Hebben ze je dat verteld?'
Ze knikte. 'Maar waarom een kascheque? Dat verbaasde me.'
'Zo meteen niet meer.'
Hij stond op en liep naar de tafel. Zette de kopjes rechtop en schonk
in.
'Je hebt de roomservice goed getimed,' zei ze.
Hij glimlachte weer. 'Ik wist waar je was, ik wist dat je terug zou
rijden. Het is zondag, niet druk op de weg. Nogal makkelijk om
een vermoedelijke aankomsttijd te berekenen.'
'Dus wat heb je me te vertellen?'
'Dat je goed bent,' zei hij. 'Dat je echt heel goed bent. Dat ik niet
denk dat iemand anders je dit zou kunnen verbeteren.'
Ze zweeg. 'Maar?'
'Maar je bent niet goed genoeg. Je zult onder ogen moeten zien dat
wie het ook is met wie je te maken hebt, zo naar binnen kan lopen
om die klus op te knappen.'
'Ik heb nooit gezegd dat er iemand is.'
Hij zweeg.
'Geef me gewoon die informatie maar, Reacher.'
'Drieënhalf,' zei hij.
'Drieënhalf wat? Van de tien?'
'Nee, Armstrong is dood. Drieënhalve keer.'
Ze staarde hem aan. 'Zo gauw al?'
'Zo schat ik het in,' zei hij.
'Vanwaar die halve?'
'Drie zekerheden en een mogelijkheid.'
Halverwege de tafel bleef ze verbijsterd staan.
'In vijf dagen?' vroeg ze. 'Hoezo? Wat laten we na?'
'Neem een kop koffie,' zei hij.