Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

Hij knikte. Ze deed een stap naar achteren om geen vlekken op haar
kleren te krijgen, richtte het pistool omlaag en vuurde drie kogels
op de garageman af. Beng beng... beng. Twee keer snel achtereen
in het hoofd en voor de zekerheid nog een kogel in de borst. Het
lawaai van de kogels klonk als rollende donderslagen. Ze draaiden
zich allebei om. De man uit Bismarck wankelde stekeblind rond
door de sneeuw. Zijn voorhoofd lag tot het bot open. Het bloed
stroomde in vlagen uit de wond en liep in zijn ogen. Het zat in zijn
neus en in zijn mond. Hij had een hijgende, reutelende ademhaling.
Hij hield zijn gebroken arm vast. Wankelde rond, naar links en naar
rechts, draaide kringetjes en hief zijn linkerpols in een poging het
bloed uit zijn ogen te wissen en iets te kunnen zien.
Reacher sloeg hem een ogenblik uitdrukkingsloos gade. Daarna nam
hij de Heckler & Koch van Neagley over, schakelde hem op een
eenschotssalvo en wachtte tot de man met zijn rug naar hem toe
was gedraaid om hem van achteren door zijn keel te schieten. Hij
probeerde de kogel precies op de plek te richten waar Froelich was
getroffen. De lege huls schoot weg en raakte de Tahoe zeven meter
verderop met een harde tik. De man stortte voorover op zijn gezicht,
bleef stil liggen en de sneeuw om hem heen kleurde felrood.
De klap van het schot rolde weg en een doodse stilte rolde terug.
Reacher en Neagley bleven roerloos staan en spitsten de oren. Hoorden
niets anders dan de vallende sneeuw.
'Hoe wist je het?' vroeg Neagley zacht.
'Het was Froelichs pistool,' zei hij. 'Ze hadden het uit haar keuken
gepikt. Ik herkende de krassen en olievlekken. Ze had al een jaar
of vijf volle magazijnen in de la liggen.'
'Het had toch af kunnen gaan,' zei Neagley.
'Het hele leven is een gok,' zei Reacher. 'Van de wieg tot het graf.
Vind je ook niet?'
De stilte werd drukkender. De kou ook. Ze waren alleen in tweeënhalf
duizend vierkante kilometer ijskoude leegte, stonden hijgend te
bibberen, een beetje misselijk van de adrenaline.
'Hoe lang gaat die kerkdienst duren?' vroeg hij.
'Ik weet het niet,' zei Neagley. 'Veertig minuten? Een uur?'
'Dus hoeven we ons niet te haasten.'
Hij waadde naar de plek waar de Steyr was gevallen en raapte het
pistool op. De sneeuw begon de twee lijken al te bedekken. Hij haalde
portefeuilles en legitimatiebewijzen uit de zakken. Veegde zijn
mes schoon op de jas van de man uit Bismarck. Trok alle vier de