Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

ongeveer acht minuten weer op zijn uitgangspunt zijn en Armstrong
zou vijf minuten later landen. Neagley reed verder. Ze danste hellingen
op, snelde naar beneden, dook tot de neus in de sneeuw,
klauwde erdoorheen en stoof weer omhoog. Zonder het stuur om
zich aan vast te houden werd Reacher alle kanten op gesmeten. Hij
vocht beurtelings tegen gewichtloosheid en de lichamelijke opstoppers
en kon af en toe een vage blik op zijn horloge werpen. Hij keek
door de voorruit naar de lucht in het oosten. De zon scheen recht
in zijn ogen. Hij liet zijn blik weer naar het terrein zakken. Niets.
Geen Tahoe. Die was allang verdwenen. Het enige dat restte waren
zijn sporen in de sneeuw, een diep dubbel spoor dat in de verte versmalde.
Ze wezen resoluut als pijlen in de richting van Grace. Ze
waren vol ijskristallen die rood en geel fonkelden in het licht van
de vroege zon.
Toen veranderden ze. Ze zwaaiden in een scherpe hoek negentig
graden naar links en verdwenen in een ravijn dat van noord naar
zuid liep.
'Wat krijgen we nu?' riep Neagley.
'Erachteraan,' bracht Reacher uit.
Het was een smal ravijn, als een loopgraaf. Het ging steil heuvelafwaarts.
Een meter of vijftig waren de sporen van de Tahoe duidelijk
te zien. Daarna zwaaien ze weer met een boog uit het zicht,
scherp naar rechts achter een uitspringende rots die zo groot was
als een huis. Neagley remde hard toen de helling omlaag dreigde te
gaan. Ze stopte. Ze wachtte even en één seconde nadat ze weer gas
en een ruk aan het stuur had gegeven, schreeuwde Reachers brein
nu wel een hinderlaag? De Yukon beet zich vast in de sporen van
de Tahoe en zijn tweeduizend kilo gleden machteloos over de ijshelling
naar beneden. De Tahoe schoot recht voor hun neus achterwaarts
uit zijn schuilplaats te voorschijn. Hij kwam slippend en
dwars op hun pad tot stilstand. Neagley was al aan haar kant naar
buiten gerold voordat de Yukon tot stilstand kwam. Ze buitelde in
de sneeuw en strompelde weg in noordelijke richting. De Yukon
maakte een heftige zwenking en beet zich vast in een sneeuwbank.
Reachers portier zat dichtgeklemd door de diepe sneeuw. Met al
zijn kracht forceerde hij hem halfopen en perste zich door de kier.
Zag de chauffeur van de Tahoe naar buiten tuimelen, uitglijden en
in de sneeuw vallen. Reacher rolde weg en trok de Steyr uit zijn zak.
Sloeg wild om zich heen om de achterkant van de Yukon te bereiken
en tijgerde naar voren door de sneeuw aan de andere kant. De