Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

'Dank u,' zei de dominee.
'Hooguit een uur,' zei Reacher. 'Dan zijn we weg.'
De dominee knikte alsof zijn boodschap was doorgedrongen en liet
zich weer door het luik zakken. Trok het achter zich dicht.
'We kunnen hier toch niet weg?' vroeg Neagley. 'Ben je niet goed
wijs? 's Nachts kunnen ze hier met het grootste gemak naar binnen.
Misschien wachten ze daar wel op. Misschien komen ze wel zonder
licht terug.'
Reacher keek op zijn horloge.
'Ze zijn er al,' zei hij. 'Of bijna.'
'Waar?'
'Ik zal het je laten zien.'
Hij trok de lat weer uit zijn lijst en gaf hem aan haar. Kroop onder
de klokstang door naar de voet van de volgende trap die naar het
dak voerde. Klom naar boven en duwde het dakluik open.
'Laag blijven,' riep hij.
Hij zwom het dak op met zijn buik plat op het dak. De constructie
was zo'n beetje identiek aan het dak in Bismarck. Aaneen gesoldeerde
platen lood die een ondiepe doos vormden. Afvoer in de hoeken. Een
stevige verankering voor de vlaggenmast, de weervaan en de bliksemafleider.
En een muurtje van een meter langs de rand. Hij beschreef
een halve cirkel op zijn buik, stak zijn hoofd in het gat en
nam de lat van Neagley over. Daarna maakte hij plaats zodat zij
naast hem kon kruipen. De wind blies hard en het was ijzig koud.
'Nu hurken we zo laag mogelijk,' zei hij. 'Dicht naast elkaar met
het gezicht naar het westen.'
Ze hurkten ineengedoken, schouder aan schouder. Hij links, zij
rechts. Hij hoorde de klok nog steeds. Hij voelde het, dwars door
het lood en de dikke planken heen.
'Oké, zo,' zei hij. Hij hield de lat voor zijn gezicht met het linkeruiteinde
in zijn linkerhand. Zij nam het rechteruiteinde in haar rechterhand.
Ze schoven op hun knieën naar voren tot ze dicht tegen
het lage muurtje zaten. Hij bracht zijn eind van de lat op gelijke
hoogte met de bovenkant van de muur. Zij deed hetzelfde,
ietsje hoger,' zei hij. 'Tot we een spleetje hebben waar we doorheen
kunnen kijken.'
Ze hieven hem iets hoger tot hij horizontaal was en er een kier van
twee centimeter tussen de onderkant van de lat en de bovenkant
van de muur was. Ze keken erdoor. Ze zouden ontdekt worden als
iemand de toren heel nauwgezet in de gaten hield, maar in het al-