Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

enkel voertuig in minder dan een minuut of acht door hun hele blikveld
kon rijden. Dus gingen ze makkelijk zitten en schoven om de
vijf minuten op Neagleys horloge naar hun lattenluikje om de weg
af te speuren. Elke keer hadden ze een gevoel van opwinding, maar
telkens werden ze teleurgesteld. Maar de regelmatige beweging hielp
tegen de kou. Ze begonnen op hun plek strekoefeningen te doen om
niet te verstijven. Ze drukten zich op om warm te blijven. De reservekogels
in hun zakken rinkelden luidruchtig. Krijgsklokjes
noemde Neagley dat. Af en toe drukte Reacher zijn gezicht tegen
de latten om naar de sneeuwbuien in het westen te kijken. De zwarte
wolken hingen nog steeds laag en werden tegengehouden door
een onzichtbare muur op ongeveer tachtig kilometer.
'Ze komen niet terug,' zei Neagley. 'Ze zouden wel gek zijn om hier
iets te proberen.'
'Ik denk ook dat ze gek zijn,' zei Reacher.
Hij keek en wachtte en luisterde naar de klok. Even voor vier uur
werd hij het zat. Met het lemmet van zijn mes sneed hij door de oude
witte verflagen en tilde een van de latten uit zijn lijst. Het was
een eenvoudig stuk hout van ongeveer een meter lang, tien centimeter
breed en twee centimeter dik. Hij hield het als een speer voor
zich, kroop naar het uurwerk en duwde het erin. De raderen blokkeerden
en de klok stopte. Hij trok de lat er weer uit, kroop weg
en schoof de lat weer in zijn gleuven in de lijst. De plotselinge stilte
was oorverdovend.
Ze keken en wachtten. Het was zo koud dat ze allebei begonnen te
bibberen. Maar de stilte hielp. Opeens hielp hij heel veel. Reacher
kroop naar zijn luik, controleerde zijn kleine hoekje naar het westen
weer, kroop terug en pakte de kaart. Staarde er geconcentreerd
en in gedachten verzonken naar. Gebruikte duim en wijsvinger als
een passer en mat afstanden. Vijfenzestig, honderddertig, honderdvijfennegentig,
tweehonderdzestig kilometer. Langzaam, sneller,
snel, langzaam. Gemiddelde snelheid zo'n vijfenzestig. Dat is vier
uur.
'De zon gaat onder in het westen,' zei hij. 'Komt op in het oosten.'
'Op deze planeet,' zei Neagley.
Daarna hoorden ze de ladder onder hen kraken. Voeten die naar
boven klommen. Het luik ging een paar centimeter open, viel weer
terug, klapte vervolgens helemaal open. De dominee stak zijn hoofd
in het klokkenhuis en staarde in de lopen van het machinepistool
aan de ene en de MI6 aan de andere kant.