Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

'Voordat we het weten, kunnen ze voor onze neus staan,' zei
Neagley. 'We moeten ze aan zien komen.'
Reacher knikte. Opende zijn portier en stapte uit. Neagley volgde
zijn voorbeeld en samen liepen ze naar de kerk. De lucht was koud
en droog. Het gras van het kerkhof waarover ze liepen was dood.
Het voelde alsof de winter was begonnen. De plek van een nieuw
graf was met wit katoenen lint afgezet. Het lag aan de westkant van
de kerk, in onbetreden gras aan het eind van een rij verweerde zerken.
Reacher maakte een omweg om er een blik op te werpen. Er
lagen vier Froelich-graven op een rij. Weldra, op een treurige dag
in de nabije toekomst, zou er een vijfde bij komen. Hij keek naar
de rechthoek van lint en stelde zich een diep, strak, langwerpig gat
voor.
Hij verwijderde zich en keek om zich heen. Tegenover de kerk aan
de oostkant van de weg was vlak, verlaten land. Het was groot genoeg
om een helikopter op te laten landen. Hij bleef staan, stelde
zich voor hoe het toestel aan zou komen vliegen, het doffe geluid
van de wieken, hoe het in de lucht draaide om de passagiersdeur
naar de kerk toe te keren, en landde. Hij stelde zich voor hoe Armstrong
uit zou stappen. De weg overstak. Naar de kerk liep. De dominee
zou hem waarschijnlijk bij de ingang welkom heten. Hij deed
een stap opzij naar de plek waar Armstrong zou kunnen staan en
keek iets hoger om het land naar het zuiden en westen af te speuren.
Slecht nieuws. Daar rees de grond iets omhoog en zo'n honderdveertig
meter verderop wezen de golven en schaduwen in het
bewegende gras op holten en plooien in de aarde eronder. Daarvoorbij
waren er nog meer, eindeloos veel meer.
'Hoe goed denk je dat ze zijn?' vroeg hij.
Neagley haalde haar schouders op 'Ze zijn altijd beter of slechter
dan je denkt. Tot nu toe hebben ze enige bekwaamheid aan de dag
gelegd. Een schot heuvel afwaarts, ijle lucht, gras, ik zou me druk
maken over een afstand tot zo'n vierhonderdvijftig meter.'
'En als ze Armstrong missen, raken ze per ongeluk iemand anders.'
'Stuyvesant moet een verkenningshelikopter meebrengen. Deze hoek
is hopeloos, maar vanuit de lucht kun je alles zien.'
'Dat zal Armstrong niet toestaan,' zei Reacher. 'Maar wij kunnen
wel vanuit de lucht kijken. Wij hebben de toren.'
Hij draaide zich om en liep erheen.
'Laat dat pension maar zitten,' zei hij. 'We gaan hier logeren. Dan
zien we ze aankomen, uit het noorden, uit het zuiden, overdag, of