Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

een wijde boog omheen liep. Ze haalden uit naar de brievenbus en
mijn vader sprong te voorschijn en er ontstond ruzie. Ze jouwden
hem uit, bedreigden hem en zeiden lelijke dingen over mijn moeder.
Ze zeiden: breng haar maar naar buiten, dan geven we haar een
beurt met deze knuppel, beter dan jij dat kunt. Je kunt je wel voorstellen
wat voor gebaren ze erbij maakten. Dus werd het vechten,
en mijn vader had geluk. Het was gewoon toeval, twee rake klappen
en hij had het gewonnen. Of misschien was het wel dankzij zijn
militaire training. De knuppel was in tweeën gebroken, misschien
wel op de brievenbus. Ik dacht dat het daarmee bekeken was, maar
hij sleurde die jongens het erf op, pakte wat kettingen en hangsloten
en maakte ze aan een boom vast. Ze zaten geknield met hun gezicht
naar elkaar toe om de stam vast. Mijn pa was door het dolle
heen. Zijn drift was aangeboord. Hij hakte met de gebroken knuppel
op ze in. Ik probeerde hem tot bedaren te krijgen, maar daar
was geen beginnen aan. Daarna zei hij dat hij hén een beurt met die
knuppel ging geven als ze hem niet smeekten om dat niet te doen.
Dus smeekten ze. Ze smeekten langdurig en luidruchtig.'
Hij zweeg weer.
'Ik ben er al die tijd bij geweest,' zei hij. ik probeerde mijn vader
tot bedaren te brengen, anders niet. Maar die gasten keken mij aan
alsof ik deelnam! Ze hadden iets in hun ogen, alsof ik getuige was
van hun ergste ogenblikken. Alsof ik ze totaal vernederd zag, wat
waarschijnlijk het ergste is wat je een bullebak kunt aandoen. Hun
ogen waren vervuld van absolute haat. Jegens mij. Alsof ze zeiden:
jij hebt dit gezien, dus nu ga jij eraan. Zo erg was het, letterlijk.'
'Wat gebeurde er verder?' vroeg Neagley.
'Mijn vader hield ze daar vast. Hij zei dat hij ze daar de hele nacht
zou houden en de volgende morgen helemaal opnieuw zou beginnen.
We gingen naar binnen om naar bed te gaan en een uur later
ben ik weer naar buiten geglipt. Ik wilde ze vrijlaten. Maar ze waren
al weg. Ze hadden zich op de een of andere manier van hun
kettingen bevrijd. Ontsnapt. Ze zijn nooit meer teruggekomen. Ik
heb ze nooit meer gezien. Ik ging studeren en ben eigenlijk nooit
meer thuis geweest, alleen voor bezoekjes.'
'En uw vader is overleden.'
Armstrong knikte. 'Hij had hoge bloeddruk, wat waarschijnlijk niet
vreemd is met zo'n persoonlijkheid. Ik ben die twee jongens min of
meer vergeten. Voor mij was het gewoon een episode in het verleden.
Maar ik ben ze niet écht vergeten. Die blik in hun ogen is me