Lee Child - Buitenwacht.pdf - Overspoor

weten waarover jullie hem willen spreken. En ik wil ook niet weten
wat er daarna gebeurt, als er iets gebeurt. Maar ik wil jullie wel
bedanken voor alles wat jullie al hebben gedaan. Jullie veiligheidsonderzoek
zal nuttig zijn voor ons, en volgens mij hebben jullie ons
al een keer in Bismarck gered. Jullie hart heeft van meet af aan op
de juiste plek gezeten, en voor dat alles ben ik erg erkentelijk.'
Niemand zei iets.
'Ik ga mijn functie neerleggen,' zei Stuyvesant. 'Ik zou nu mijn best
moeten gaan doen om mijn loopbaan te redden, maar om je de
waarheid te zeggen ben ik niet voldoende op mijn loopbaan gesteld
om ervoor te vechten.'
'Die knapen zijn nooit agenten van je geweest,' zei Reacher.
'Dat weet ik,' zei Stuyvesant, 'maar ik ben twee mensen kwijtgeraakt.
Daarom is mijn loopbaan ten einde. Maar dat is mijn beslissing
en mijn probleem. Ik wil jullie alleen maar zeggen dat ik blij
ben dat ik Joe Reachers broer heb leren kennen en dat ik met genoegen
met jullie tweeën heb samengewerkt.'
Niemand zei iets.
'En ik ben blij dat jullie er op het laatst bij waren voor M.I.'
Reacher wendde zijn hoofd af. Stuyvesant haalde de enveloppen
weer uit zijn zak.
'Ik weet niet of ik moet hopen dat jullie gelijk of ongelijk hebben,'
zei hij. 'Ik bedoel over Wyoming. We beschikken er over drie agenten
en wat plaatselijke politie. Dat is niet veel als het misloopt.'
Hij reikte de enveloppen over zijn bureau.
'Beneden wacht een auto,' zei hij. 'Jullie krijgen een enkele reis naar
Georgetown en daarna sta je op eigen benen.'
Ze gingen met de lift naar beneden, en Reacher maakte een omweg
door de hal van de receptie. Die was uitgestrekt, grijs en verlaten
en het koude marmer weergalmde van zijn voetstappen. Hij bleef
onder het paneel met inscripties staan om een blik op de naam van
zijn broer te werpen. Daarna keek hij naar de lege plek waar weldra
Froelichs naam zou staan. Vervolgens wendde hij het hoofd af
en liep hij weer terug om zich bij Neagley te voegen. Ze gingen door
de kleine deur met de patrijspoort van gepantserd glas en vonden
hun auto.
De witte tent over de stoep voor Armstrongs huis stond nog op zijn
plaats. De chauffeur stopte met de achterdeur vlak voor de opening
en zei iets in zijn polsmicrofoon. Even later ging Armstrongs voor-